روضه و مناجات_حضرت سیدالشهدا علیه السلام _استاد شیخ حسین انصاریان

امام صادق میفرماید : دل مادرم از شیعه شاده ، دل مادرم ، خوبِ زهرا از ما خوشنود باشه ، خودش خیلی سرمایه ست ... چون از عالم برزخ ما رو می بینه ، می بینه که بااین که هزار و چهارصد سال فاصله داریم ، برا بچه ش خودکشی می کنیم ، خوب این خیلی شاد می کنه دلشو ..." شیعه چقدر سرمایه داره که امام صادق در کتاب کامل الزیارات میفرماید : وقتی که پیغمبر ، امیرالمومنین ، امام مجتبی ، مادرم صدیقه کبری ، خود حضرت مجتبی و جدم ابی عبدالله ؛ هر پنج تا از عالم برزخ وقتی چشمشون به شیعه می افته،که دور هم نشستن و دارن برا ابی عبدالله گریه می کنن ، هر پنج نفر میگن خدایا همه اینا رو بیامرز ..." هر پنج نفر میگن خدایا پدراشونم بیامرز ..." هر پنج نفر میگن خدایا مادراشونم بیامرز ..." یه سوالم از شما داشته باشم ، حرفم تمام ؛ ما گریه می کنیم هر پنج تاشون از خدا درخواست می کنن ، درخواستشونم با یه درخواسته ، ما که شروع می کنیم به گریه کردن ، ابی عبدالله رو می کنه به چهار نفرشون ، جد بزرگوار ، بابا ، مادر ، برادر ، می بینید برا من چی کار دارن می کنن  ، شما به همه اینا و پدر مادراشون دعا کنید ..." شما برا همه اینا طلب مغفرت کنید ، حالا من از شما می پرسم ، خود و خدا این گریه ای که ما می کنیم ، این عکس العمل به گریه ما از اون پنج نفر پیدا میشه ، برا گریه ی زینب چی می شد؟!! اون گریه چه گریه ای بود ؟!! اینجا ما فقط گریه می کنیم اون پنج تا دعا می کنن ، اما کربلا وقتی زینب گریه کرد تمام ملائکه گریه کردن ... همه ی انبیاء گریه کردن ...*

در بارگاه قدس که جای ملال نیست

سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

جن و ملک بر آدمیان نوحه می کنن

گویا عزای اشرف اولاد آدم است ...