توسل ویژۀ ایام شهادت حضرت حمزه سیدالشهدا(ع) بنفس استاد حاج منصور ارضی

    شیعه باید نیمۀ شوال را از بر کند عبرتِ جنگِ اُحد را ذرّه ای نوبر کند با مُروری جِدّی از تاریخِ دوران ، خویش را در کنار مصطفی روحی فِدا ، یاور کند از غنائم، لحظۀ بُحبوحه باید دست شُست ورنه کِی دفعِ خطر از جانِ پیغمبر کند الگوی رزمندۀ اسلام ، اخلاصِ علی است حمزه در جنگ اقتدا بر شیوۀ حیدر کند “لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار” برترین مدحی است، کز مولای ما، داور کند شد علی شیر خدا و حمزه شد شیر رسول تا تهاجم بر سپاهِ مشرک و کافر کند شیعه باید از جناب حمزه گیرد درسها سینۀ خود را سپر ، در یاریِ رهبر کند حکمِ پیغمبر زمین ماند و غنیمت اصل شد خصم باید هم که دستِ خویش را برتر کند وای بر قومی که از تکلیف خود غافل شود در همین هنگامه، دشمن بر دلش خنجر کند حمزه چون از پا درآمد، مصطفی از پا نشست کاش فکری از برای حالتِ خواهر کند   *صدا زدن یا رسول الله ، زهرایِ مرضیه و عمۀ ها گرام دارن میان سمت اُحد ، با سرعت میومدن ..چون اول گفتن پیغمبر به شهادت رسیده بعد بین راه پیغام دادن عمویِ پیغمبر به شهادت رسیده .. زهرا سراسیمه میومد ..*   جسمِ سالارِ سپه را ساخت پنهان در عبا کاش فکری هم برای زینبِ مضطر کند   *عبا رو بدن انداخت بدن رو پوشاند .. بقیۀ بدنُ با خار و خاشاکُ و علف هایِ بیابان پوشانده شد ..صفیه خانم آمد ، ناله میزد اومد دست ببره به عبا که صورت حمزه رو ببینه ، پیغمبر فرمود به جانِ من نگاه نکن .. قبول کرد ..یا رسول الله کجا بودی دخترت زینب سلام الله علیها وقتی اومد تو قتلگاه ..همه شنیدید سنگ ها و نیزه شکسته ها و شمشیرها رو کنار زد ..دست برد زیرِ بدن صدا زد خدایا این قربانی رو از آل محمد قبول کن ..* .