ذکر توسل ویژۀ شب جمعه و ایام محرم به نفسِ حاج امیر عباسی

حسین جان ای آبرویِ دو عالم

نگین سلیمان به حلقۀ خاتم ...

 

*یه نگاه به اون بدن پاره پاره کرد صدا زد داداش :*

 

خداحافظ ای برادر زینب ...

 

ای کربلا دلم برات تنگ شده ... شبایِ جمعه گودال چه خبره ... یه مادری صدا میزنه بُنّی .. پسرم شنیدم آبت ندادن مادر ...

 

خداحافظ ای برادر زینب ...

به خون غلطان در برابرِ زینب ...

 

*اول صدا زد باورم نمیشه تو داداشِ منی ... اما یه وقت لحنِ بی بی عوض شد ... شبِ زیارتیِ ابی عبدالله ... یعنی میشه براتِ کربلامونو امضا کنن .. حسینِ من ؛ یادته میرفتیم زیارتِ قبرِ مادر ... تو یه طرف .. داداشم حسن یه طرف ... نکنه سایۀ زینبُ نامحرم ببینه ... یادته ؟ ... اما داداش پاشو ببین دورِ زینبُ نامحرما گرفتن ...*

 

مَحرم زینب ، ببین نامحرمان گرده منن

من به صورت میزنم اینها همه کف میزنن

 

حسین .... وای .....

*صدا زد داداش اگه اختیار دستِ زینب بود تا دم جان دادن کنارِ بدنت میموندم ... اما پاشو ببین با تازیانه دارن منو از بدنت جدا می کنن ....*

ای حسین ......

.