گوهر تابنده

مِهر تــــــو را به عالم امکان نمی دهم

 ایـن گنج پر بهاست من ارزان نمی دهم

گـــــر انتخاب جنت و کویت بمن دهند

      کوی تو را به جنت و رضوان نمی دهم

نـام تو را به نزد اجانب نمی برم

     چـون اسم اعظم است به دیوان نمی دهم

جان می دهم بشوق وصال تو یا حسین

      تـا بر سرم قدم ننهی جان نمی دهم

ای خـاک کربلای تو مُهر نماز من

      آن مُهر را بــــه مُلک سلیمان نمی دهم

مــا را غلامی تو بود تاج افتخار

     این تاج را بـــــه افسر شاهان نمی دهم

دل جـــــــایگاه عشق تو باشد نه غیر تو

     این خانۀ خداست بـــه شیطان نمی دهم

تا سر نـــهاده ام چو مؤید بدرگهت

     تن زیر بـار منت دونان نمی دهم

<سید رضا مؤید>