مدال افتخار

بـــــــــــه بازار عمل، با دست خالی

         من و مِهر تو یـــــــا مولی المَوالی

بــــــــــــــدم اما شما را دوست دارم

         همین بــــــــــــــــاشد مدال افتخارم

اگر باشد گناه عــــــــــــــــــــــالمینم

         چه غــــــم دارم که غمخوار حسینم

مرا اشک عــــــــــــــزایش آبرو داد

         دلــــــــــم را از سیاهی شستشو داد

نمـــــــــــــــــک پروردۀ این خاندانم

        بـــــــه جز این در، در دیگر ندارم

خوشا بر من، که دلدارم حسین است

         به محشر، یاور و یارم حسین است

کجا اربــــــــــــــاب من، فردا گذارد

       غلام او در آتش، پـــــــــــــــا گذارد

گرفتم اینکه بـــــــــــــرندم سوی نار

        بـــــــــه جرم آنکه من، هسنم گنهکار

بـــــــــــود در موج آتش این شعارم

         خـــــــدایا، من حسین را دوست دارم

ارادتمــــــــــــــــند میر عـــــــالمینم

         عـــــــــــــــــزا دارم، عزادار حسینم

شب و روز از بـــــرایش سوگوارم

         بــــــه جز عشق حسین، چیزی ندارم

در اینجا مرثیه خـــــــــــوان حسینم

         در آنــــــــــــجا هم، سر خوان حسینم

شب تنهائیم یــــــــــارم حسین است

         امید قـــلب بیمـــــــــــارم حسین است

<غلام رضا سازگار>(میثم)