رباعیات شهادت

خواهم ز خدا که بی ولایم نکند

غرق گنهم ولی رهایم نکند

یک خواسته  دارم از خدای تو حسین

در هر دو جهان از تو جدایم نکند

***

فروغ چشم پر آبم حسین است

دلیل این که بی تابم حسین است

اگر چه نوکری نا چیز هستم

خدا را شکر اربابم حسین است

***

مات عطش تو کائنات است حسین

آتش بدل آب فرات است حسین

لب تشنه لب آب روان جان دادی

با آن که لبت آب حیات است حسین

***

پیوسته نوای یا حسین است مرا

دارم همه چیز تا حسین است مرا

چون فطروس و حر امید بخشش دارم

وقتی سرو کار با حسین است مرا

***

یا رب به حسین و خون رخسار حسین

ما را برسان به فیض دربار حسین

آندم که بما لحظۀ آخر باشد

کن قسمت ما تو فیض دیدار حسین

***

در کشور دل ما فرمانروا حسین است

آنکه گره گشاید از کار ما حسین است

آن کس که روز عاشورا در کربلای خونین

داده به خلق عالم درس وفا حسین است

***

سر سبزی ما زا چمن عاشوراست

در نای شهیدان سخن عاشوراست

فرمود امام ما دوام نهضت

در زنده نگه داشتن عاشوراست

***

تا خانه تو قبله راز است حسین

ما را به درت رو ی نیاز است حسین

گردد در کعبه باز سالی یک بار

وین خانه درش همیشه باز است

            ***                          مؤید

محرم آمد و ماه عزا شد

عزیز فاطمه صاحب عزا شد

رسیده کاروان با خرمن گل

پی هر گل یکی شوریده بلبل

عزیز فاطمه با چشم گریان

 سر عباس خود دارد به دامان

***