توفان محبت

در وادی الهی خدا خودش می دونه

محبّت تو مولا ، زد از دلم جوونه

چه کار کنم حسین جان ، دلم گرفته بوونه

هر دم کنم صدایت با اشک دونه دونه

آب روان بنوشم ، گویم به آه سوزان

دوسِت دارم حسین جان ، فدات بشم حسین جان

مولا ببین که عشقت برده ز کف توونم

دائم ز هر سر و سو دو دو کنان دَوونم

این اشک دیدگانم ، کی می دهد اَمونم

روی تو را ببینم ، مظلومیّت بخونم

تا بر جهان بگویم مانند شمع سوزان

دوسِت دارم حسین جان ، فدات بشم حسین جان

مهر تو ای حسین جان از دل کشد زبونه

مرغ دلم به سویت پر می زند شبونه

بی عشق تو ندارد میلی به آب و دونه

عشق تو هر کجائی ، عاشق رو می کشونه

چون بلبل پریشان ، گوید به آه و افغان

دوسِت دارم حسین جان ، فدات بشم حسین جان

                                                            حاج احمد آرونی (آرام دل)