روضه و توسل جانسوز _شهادتِ شیخُ الائمه حضرتِ امام جعفر صادق علیه السلام _ استاد حاج منصور ارضی

بر هم نزن نماز مرا ، بی هوا نزن حالا که می زنی ، جلویِ آشنا نزن

سجاده و عبایِ مرا می کِشی ، بکش اما لگد به تربتِ کرب و بلا نزن

آتش زدی به زندگی ام بس کن و برو دیگر نمک به زخم دلِ من ، بیا نزن

در خانه بس نبود غرورم شکسته شد؟ حداقل مقابلِ همسایه ها نزن

با تازیانه ات به سر و صورتم بزن حرفی فقط به حضرتِ خیرالنساء نزن

بالای مرکبی و خجالت نمی کشی پیچیده پای من ، چه کنم؟! بی حیا نزن

مویِ سپید دارم و شیخ الائمه ام هر طور می زنی بزنم ، با عصا نزن

وقتِ گریزِ من شده "نوحوا علی الحسین" زینب دوید و گفت : غریبِ مرا نزن .....

ای شمر بس کن و به روی سینه اش نرو با چکمه ات قدم روی عرش خدا نزن

با دست و پا زدن گره ای وا نمی شود تشنه لبم ... عزیزِ دلم ، دست و پا نزن

شاعر : محمد جواد شیرازی

.