مناجات با امام زمان (عج) ویژۀ شهادت امام صادق(ع) بنفسِ حاج محمد طاهری

. غرقِ در ظلمتیم ما بیا تو که راه آمده دلت با ما با دلِ ما دوباره راه بیا حتم دارم هماره میشنوی دادِ ما را زِ قعرِ چاه بیا رو سیاهم ولی دلم پاک است محضِ این قلبِ بی گناه بیا جان همچون منی که قابل نیست حق این بیرقِ سیاه بیا تا بگریانی ام در این روضه *حضرت دنبال بهانه میگشت مجلس روضه به پا کنه .. دیر اومد ، مدتی نبود گفت کجا بودی ؟! گفت آقا خدا یه دختری بهم عنایت کرده درگیر او بودم ، حضرت فرمود مبارکه ، اسمشُ چی گذاشتی ؟! عرضه داشت با اجازه شما اسم مادرتون فاطمه .. دیدن حضرت رو پا ایستاد شروع کرد گریه کردن ، هی میگه فاطمه .. فاطمه .. فاطمه .. گفت آقاجان جسارت کردم انقدر حالتون دگرگون شد؟! حضرت فرمود نه " آقا اسم بدی گذاشتم ؟! نه هر کسی رو بهش اجاره نمیدن نام فاطمه رو رو دخترش بزاره .. اما حالا که اسم مادر ما رو رو دخترت گذاشتی نکنه یه وقت سیلی تو صورتش بزنی ..* تا بگریانی ام در این روضه تا بسوزانیم زِ آه بیا تا که گردد بقیع همچون قبل باز آباد و رو به راه بیا *ان شالله زنده باشیم ببینیم آقامون همه مونُ صدا میزنه ، برا قبر حضراتِ مظلوم بقیع .. بریم یه قبری یه حرمی مثه امام رضا درست کنیم ..* .