خونه هامون سیاه پوشه-حاج محمود كریمی

خونه  هامون سیاه پوشه

بازم چشما اشک خون می باره

سر در خونه ی مجنون نشونی از داغ لیلی داره

روی بالاترین بیرق به خط نور اسم علمداره

نمردم تا دیدم،هلال ماه غم

شب جمعه اشکم ،شد از داغت زمزم

روا کرده مولا،با آمین زهرا

همه حاجات ما، همه سینه زنها

آی کی حاجت داره

آی کی سرگردونه

آی کی بی درمونه

ای مجیب المضطر

ای عزیز حیدر

ای شهید بی سر

وای غریب مادر

کوچه پس کوچه دل هارو نسیم عطر بیرق ها برده

هر کی تو عالم آزادست به ارباب ما ایمان آورده

عالمی از مریضا رو  شفا می ده هر کی تربت خورده

دل ما این شب ها، تو بازار عشقه

همش مثل رویاست،همش کار عشقه

چه عشق شیرینی،عجب شور و حالی

محاله برگرده،کسی دست خالی

آی کی تنها مونده

آی کی قلبش خونه

آی کی بی سامونه  وای

ای پناه دلها

ای دوای دردا

ای امید آخر وای

آی کی حاجت داره

آی کی سرگردونه

آی کی بی درمونه وای

ای مجیب المضطر

ای عزیز حیدر

ای شهید بی سر

وای وای ای غریب مادر

شیعه غوغا میشه وقتی واسه اربابش مشکی می پوشه

مثل قبله نما میشه همه پرچم ها سمت شیش گوشه

سمت اون کربلایی که  هنوز از گودالش خون می جوشه

ازت ممنونم من،که مهمونم کردی

بهت مدیونم من،که مجنونم کردی

با این شور وحالم، ایشالله امسالم

غروب عاشورا،کنار گودالم

آی که چشما خون شد

آی دلامون پر زد

آی محرم اومد وای

ای شه بی لشگر

ای سربی پیکر

ای عزیز مادر

وای غریب مادر

.