مدح خوانی زیبا ویژۀ دهۀ کرامت و میلاد امام رضا(ع) بنفسِ آقاسیدمهدی حسینی

.

نام ما را نوشتند غلام نام فامیلمان امام رضا به دلِ ماست روح امام حسین به تنِ ماست جان امام رضا

مادرم جایِ شعر لالایی هر شب از کرامتش میگفت پدرم زیر گوش من خوانده لا به لایِ اذان امام رضا

کودکی هایِ من کنار تو بود بین این صحن ها بزرگ شدم سال ها با کبوترانِ حرم خورده ام آب و نان امام رضا

کودکی ام چقدر زود گذشت دل من تنگ شد برایِ خودم من حسابی عوض شدم اما تو همانی همان امام رضا

حرم تو همیشه غوغا بود آخرین خانۀ امید همه هفتمین قبله گاه زائرها هشتمین آسمان امام رضا

بینِ آغوش صحن ها بودن زائرانی که گریه میکردند دختری لال ناله زد بینِ اشک و لکنت زبان امام رضا

مادرش بین صحن ها افتاد پدرش گریه کرد و داد کشید یا امام رئوف ممنونم حضرتِ مهربان امام رضا

پیرمردی که اهل باران بود چشمه ای داشت بین چشمانش با نوایی غریب می خواند خادم روضه خوان امام رضا

من که روی سیاه آورده ام کوله بارِ گناه آورده ام به تو آقا پناه آورده ام بده برگ امان امام رضا

خود را گدای رسمیِ کویِ تو خوانده ام عمری بود که مفتخر از این گدایی ام همچون نی شکسته فتادم به گوشه ای رحمی نمیکنی به من و بی نوایی ام

چون ذره در حوالی خورشید مانده ام مهرِ تو داد شیوG بی دست و پایی ام بیگانه نیستم ز تو يَا سَابِغَ النِّعَمِ طولانی است سابقۀ آشنایی ام

*از بچگی تو حرم ، پدر و مادرم رهام میکردن میگفتن یا امام رضا ؛

میخوایم بچه هامون زیر سایۀ شما بزرگ بشن ..

ایام ولادت امام رضا و خواهر بزرگوارشونِ *

شاه پناهم بده ، خستۀ راه آمدم آه نگاهم مکن ، غرقِ گناه آمدم ..

شاهِ خراسانی ام ، سلطانِ جانانی ام بر در این خانه ات ، روی سیاه آمدم

شاه پناهم بده ، خستۀ راه آمدم آه نگاهم مکن ، غرقِ گناه آمدم ..

.