بدر الدّجی

باد فروردین شمیم جان فضا آورده است

                    این شمیم جان فضا را از کجا آورده است

زلف سنبل را معطر کرد او در بوستان

                    بهر نرگس نکهتی صبح و مساء آورده است

غنچه هر دم ، دم به دم با خنده های زیر لب

                   عندلیبان چمن را در نوا آورده است

نامه ی فتح و ظفر بهر سلیمان جهان

                         هدهد فرخ پی از شهر صبا آروده است

مطربا در پرده امشب لحن داودی بزن

                      ساقی از بزم صفا امشب صفا آورده است

موسی جعفر امام انس و جان سلطان دین

                    در جهان آینه ی ایزد نما آورده است

سرمه ای از بهر چشم عاشقان خاص حق

                    این صبا از تربت شاه رضا آورده است

بر سپهر آفرینش خالق لیل و النهار

                امشبی بدرالدجی شمس الضحی آورده است

گوهر یکدانه ای در بحر خلقت از کرم

                          آشکارا در جهان دست خدا آورده است

عرصه ی گیتی به کف امشب ز فرط اشتیاق

                    نوگلی از گلشن آل عبا آورده است

آفتاب کشور ایران که از نور رخش

                            بر قلوب ما سوی امشب ضیا آورده است

لعل جانبخشکه جانبخش و دلیل ما سوی است

           خضر جان ها را در دولت سرا آروده است

پادشاهی در جهان از همت و فرمان خود

                       عرش اعلا را غلامش زیر پا آورده است

  گو به نصرانی که از اعجاز عیسی دم مزن

                                پور موسی راببین داروالشفا آورده است

 مؤمنی در این جهان دیگر چه غم از معصیت

                                    زان که یزدان شافع روز جزا آورده است

                               ***             (مؤمنی)