آستان رضا

آستانی کآسمان بر رفعت وقدرش گواست

                     آستان قدس رضوان الله اکبر رضاست

آستان قدس هفتم قبله و هشتم امام

                        آسمان رحمت است و آستان کبریاست

آستان کبریا شد در گهش زیرا دلش

                              همچو ذات کبریا پاکیزه از کبر و ریاست

هر که در خیر بشر شد بنده  فرمان حق

                       عالم اندر زیر فرمانش به فرمان خداست

 گر شنیدی کیمیا مس را به گوهر زر کند

                      مس وجود بنده و اکسیر اینان کیمیاست

کیست غالب آنکه دلها را مسخر می کند نیست

                            نیست فاتح آنکه سلطان برسرنفس وهواست

  کیست شنیدی کیمیا مسّ را به گوهر زر کند

                                   مس وجود بنده و اکسیر اینان کیمیاست

کیست غالب آنکه بر خشم و شهو غالب است

                               کیست آنکس سلطان بر سر نفس و هواست

کیست فاتح آنکه دلها را مسخر می کند

                          نیست فاتح آنکه با ظلم و ستم کشورگشاست

بر رضای حق هر آنکس چون رضا تسلیم گشت

                                لاجرم دربار رضا اکنون بگو جایش کجاست

انتهای زندگی مردمان مرگ است لیک

                                         مرگ مردان خدا عمر ابد را ابتداست

گر به تاریخ عجم با چشم عبرت بنگری

                                   فاش بینی کاندرین در رمزها و رازهاست

فاش بینی آستان ثامن ضامن به حق

                        در خلاص از غضب و عدوان ما و شماست

آنچه بر نام زیارتنامه خوانی بر درش

                                     دفتر ملیت و تاریخ استقلال ماست

مهر اولاد علی ایران به ایران باز داد

                               درگه آل علی ز آن درگه دارالشفاست

مکتب آل علی بر غصب و بر عدوان نبود

                غصب و عدوان آری خود نه کارمردان خداست

مشرب ایرانیان با مذهب آل علی

                     کانچه برغصب است و عدوان بر زوال و بر فناست

   مهر اولاد علی دلها مسخر کرد و ماند

                              کانچه پای عدل واحسان است و این اصل بقاست

                                       (صادق سرمد)