زمزمه رضا رضا

ای سند نجات من ، ولایت تو یا رضا

                    صحن نو و عتیق تو ، کعبه و کربلا رضا

دلم به یاد تو بود ، مدینة الرضا رضا

                          زیارتت به دین من ، زیارت خدا رضا

تو و کرامت مرا ز خود مکن جدا رضا

                    رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا

شهی که خاک طوس از آمده محترم تویی

            مهی که نور می دهد بر  عرب و عجم تویی

رئوف اهل بیتی وولی ذوالکرم تویی

                     به مسجد الحرام دل قبله تویی حرم تویی

صفا و مروه می کند با حرمت صفا رضا

                          رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا

مرا به مهر خود ببر که با ولادت زیستم

                      به تربتت شتافتم ٍ، به غربتت گریستم

در آفتاب صحن تو اگر دمی بایستم

                           به سایه بهشت هم نیازمند نیستم

جهنم است بهر من بهشت بی رضا رضا

                         رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا

الا الا ثنای تو ذکر علی الدوام من

                               رئوف من عطوف من امیدمن  امام من

لحظه به لحظه دم به دم ، بر حرمت سلام  من

         به غرفه های مرقدت خورده گره زمام من

در حرمت گرفته ام ذکر رضا رضا رضا

                         رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا

منم که بین طوطیان گرم ترانه ی توأم

                       کبوتری شکسته پر ، رد آشیانه توأم

نیازمند گندمی در آستانه توأم

                                   بال زنان  دور و بر نقاره خانه ی توأم

اگر پرم ز کوی تو ، بگو پرم کجا رضا

                                    رضا رضا رضا  رضا رضا رضا رضا