مدح خوانی_میلاد امام رضا علیه السلام

گفتند: زائر حرمت زائر خداست مُحرم‌تر از همیشه بر این باور آمدم اینک مدینة النبی‌ام مشهدالرضاست با نام تو به محضر پیغمبر آمدم از حس و حال روشن معراج پُر شدم وقتی به خاک‌بوسی «بالا سر» آمدم حسی کبوترانه گرفته‌ست جان من «پایین پای» تو شده هفت آسمان من در این حریم قدسی سرتاسر آینه روشن شده به نور تو چشمم هر آینه گرد و غبار صحن تو را می‌خرد به جان همواره بوده است بر این باور، آینه عکس ضریح توست که درقاب چشم‌هاست یا عکسی از بهشت نشسته بر آینه گم کرده دارم، آمده‌ام با نگاه تو پیدا کنم تمام خودم را در آینه لبریز روشنی است تمام رواق‌ها آیینگی‌ست جان کلام رواق‌ها *** شب‌های گریه تا به سحر حرف می‌زنم با واژه واژه خون جگر حرف می‌زنم شمعم که گریه می‌کنم و گریه می‌کنم با قطره قطره آتشِ تر حرف می‌زنم روح لطیف تو شده سنگ صبور من گویی که با نسیم سحر حرف می‌زنم گاهی کنار پنجره‌های ضریح تو گاهی در آستانه‌ی در حرف می‌زنم شب‌های بارگاه تو را درک کرده‌ام از «لیله‌‌الرغائب» اگر حرف می‌زنم بر لب رسیده از قفس سینه آه من حرف دل است روی زبان نگاه من روی تو را ستاره‌ی اشراق خوانده‌اند خوی تو را «مکارم‌الاخلاق» خوانده‌اند دست تو را که خالق لطف و کرامت است روزی‌رسان انفس و آفاق خوانده‌اند باران مهربانی بی‌وقفه‌ی تو را شأن نزول سوره‌ی انفاق خوانده‌اند در مذهب نگاه تو غم حرف اول است چشم تو را پیمبر عشاق خوانده‌اند هفت آسمان و رحمت شمس‌الشموسی ات ذرات خاک و لطف «انیس‌النفوسی»ات "شاعر:محمدجواد شرافت" *** خوابت به چشم آمد و بیدارتر شدیم مست رخت شدیم که هشیارتر شدیم یوسف ترین شدی و سر کوچه آمدی ما بی کلاف نیز خریدارتر شدیم دیدیم بخشش تو جهان را گرفته است غفلت ز ما نبود گنهکار تر شدیم گفتند این قبیله گره باز می کنند چه باز کردنی که گرفتارتر شدیم؟ کاری نکرده ایم به ما مزد می دهی هر وقت آمدیم بدهکارتر شدیم۲ *سلطان علی موسی الرضا...* شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان