جهان ماتم گرفته

جهان ماتم گرفته، فضا را غم گرفته، دل عالم گرفته

جهان پُر شور و شین است، شب شام غریبان حسین است

بتاب ای مه که امشب، سیه پوشیده زینب، نه عون دارد نه جعفر

جهان پر شور و شین است، شب شام غریبان حسین است

بتاب ای مه به گودال، به بزم احمد و آل، که زهرا رفته از حال

جهان پُر شور و شین است، شب شام غریبان حسین است

گمانم کوفه طور است، که مطبخ غرقِ نور است، سر شه در تنور است

جهان پُر شور و شین است، شب شام غریبان حسین است

بتاب ای مه که خاموش، به صحرای سیه پوش، که زهرا رفته از هوش

جهان پُر شور و شین است، شب شام غریبان حسین است

بتاب ای مه ز افلاک، حسین با جسم صد چاک، تنش افتاده در خاک

جهان پُر شور و شین است، شب شام غریبان حسین است

بتاب ای مه که اکبر، همان شبه پیمبر، چو گل گردیده پرپر

جهان پُر شور و شین است، شب شام غریبان حسین است