بازگشت ذوالجناح از قتلگاه

ای با وفا زینب ، بی اقربا زینب

بی یار گشتی از جفا ، در کربلا زینب

زینب بیا بین ذوالجناح از قتلگاه آمد

 بین  ذوالجناح با وفا از نزد شاه آمد

خون مچکد از کاکلش ایندم زراه آمد

    کن با برادر این زمان بر پا عزا زینب

 ای با وفا زینب ، بی اقربا زینب

  بی یار گشتی از جفا ، در کربلا زینب

زینب بیا کن چادر نیلی ز غم بر سر

    مقتول کین شد بین حسین از نیزه و خنجر

رأسش جدا بنمود شمر ملحد کافر

     سالار اطفال حسین ، سر جدا زینب

 ای با وفا زینب ، بی اقربا زینب

 بی یار گشتی از جفا ، در کربلا زینب

زینب بیا کن جمع اطفال پریشان را

    بر گو به زین العابدین آن شاه خوبان را

کن سرپرستی از وفا خیل اسیران را

  سوی اسیری می روی ، بی آشنا زینب

ای با وفا زینب ، بی اقربا زینب

   بی یار گشتی از جفا ، در کربلا زینب

زینب بگو ای ذوالجناح کو اکبر ناشاد

 زینب بگو ای ذوالجناح کو شاخة شمشاد

زینب بگو دست علمدارت کجا افتاد

 اندر زمین کربلا با صد جفا زینب

 ای با وفا زینب ، بی اقربا زینب

 بی یار گشتی از جفا ، در کربلا زینب

زینب مهای اسیری تو شد با طفلان

   باشند طفلان حسین افسرده و نالان

بنگر به حال بانوان کز غم همه گریان

 باید روی با جمله سوی اشقیا زینب

ای با وفا زینب ، بی اقربا زینب

بی یار گشتی از جفا ، در کربلا زینب

زنیب ببین در خیمه ها آتش شده

روشن آتش گرفته خیمه ها گه از کینه دشمن

اهل حریم شاه دین بی مسکن و مأمن

سر در بیابانها همه اندر نوا زینب

ای با وفا زینب ، بی اقربا زینب

بی یار گشتی از جفا ، در کربلا زینب

کن جعفری یاری تو بر بیچارگا

ن این  دم بردند اسیران آن را میان قتلگاه با غم

هر دختری بر روی نعش باب در ماتم

 گردد سکینه در میان کشته ها زینب

ای با وفا زینب ، بی اقربا زینب

بی یار گشتی از جفا ، در کربلا زینب

            (جعفری)