عازم شام بلا

وای حسین وای حسینم کجاست

                  وای حسین وای حسینم کجاست 2

می رود از کرببلا خواهرت

                             مانده به صحرای بلا پیکرت

زینب غم دیده به صد ابتلا

                            گشت چو در دام بلا مبتلا

عزم سفر کرده به شام بلا

                           وای حسین وای حسینم کجاست 2

جان اخا حالت زارم نگر

                                دام غمت گشته دچارم نگر

سوی سفر  از این دیارم نگر

                          وای حسین وای حسینم کجاست 2

جان اخا این تو و این کربلا

                             این من و این ره سوی شام بلا

این تو و این پیکر در خون شنا

                        این تو و این کشتگان

این  من و این بی کسان

                              وای حسین وای حسینم کجاست 2

این تو این وادی و این ساربان

                        این من و این خولی و شمر و سنان

این تو و آن بجدل شوم اینزمان

                      این تو این سرزمین ، این من و این مشرکین

این من و این عابدین

                                   وای حسین وای حسینم کجاست 2

می رود شاه ببین خواهرت

                           همسفرم با سر مهر افسرت

چون نگرم قاتل بد اخترت

                              نموده رأست به نی، روان من  او را ز پی

ناله کنان همچو نی

                                    وای حسین وای حسینم کجاست 2

می روم و مانده در این جا دلم

                       دل نکشاند به سوی محملم

هجر تو زد شعله به آب و گلم

                        بی تو چسان رهسپار – شوم مَنِ دل فکار

به دیده اشکبار

                                          وای حسین وای حسینم کجاست 2

می روم ای کشته صد پاره تن

                       باد خداحافظت ای بی کفن

می شوم الحال جدا از تو من

                        کشتة تیغ جفا – سپارمت بر خدا

                                      ای شه بی اقربا

                          وای حسین وای حسینم کجاست 2

                                                                          (آذر)