سینه زنی سنگین زیبا _ ویژۀ اربعین و شبِ جمعه _ سید رضا نریمانی

اربعین پایینِ پاتُ عشقِ موکبایِ کربلاتُ عشقِ چایی هایِ بینِ راتو عشقِ ...

تو پیاله م تا که چاییِ غمت میریزه دونه دونه زخمِ قلبِ نوکرت میریزه

مگه چی تو چایی هایِ روضه تِ آقاجون گمونم رقیه یه کم  تربت میریزه ...

قربونِ یه نیم نگات ، اربابم عشقم کرببلات ، اربابم به فدایِ بچه هات ، اربابم

لَکَ لبیک اباعبدالله ...

عشقِ تو یه عشقِ ناشناخته ست هر کی عاشقت نباشه باخته ست

تویِ آوارگی هایِ محشر جز تو از دستِ کی کاری ساخته ست؟

عاقلم چون عاشقم بزار بگن دیونه م تو رهام نکردی و نمی کنی میدونم

روزیِ زندگیمو همیشه از تو داشتم دمِ مرگم آقاجون منتظرت میمونم

فردایِ محشرم آخر با همون محشورِ یه روایتِ که هر کی هر چی رو دوست داره

فردا رو طاقِ بهشتم سیاهی می کوبه اونی که پرچم مشکیِ تو رو دوست داره

میمونم تا که بیای اربابم میشم اونی که میخوای اربابم

لَکَ لبیک اباعبدالله ...

غیرِ راهِ تو نمونده راهی تو به حال و روزِ من گواهی

همه می میرن یه روز ، ولی من بمیرم تو کربلات ، الهی ....

تو خیالم خودمُ بینِ حرم میبینم یه سلام میدم میرم یه گوشه ای میشینم

وایسادم به زیرِ قبه حاجتِ من اینه تویِ قبرم تو خودت بیای بدی تلقینم

تویِ روضه هات چشام تر میشه گریۀ من دو برابر میشه زندگیم با غمِ تو سر میشه

لَکَ لبیک اباعبدالله ...

.