متن روضه شهادت امام جواد علیه السلام- سید مهدی میرداماد

امشب از همین راه دور بریم محضر امام رضا علیه السلام، روضه ی جوانش رو بخونیم. بگو: یا امام رضا به اون لحظه ای كه بچه ات داشت دست و پا می زد.امشب با گریه ی امام رضا گریه كن. روی سخنم با علی بن موسی الرضاست، آقاجان:شما به ما اجازه بدید ما وارد حجره بشیم،آخه درهای حجره رو بسته بودند،آقاجان به ما اجازه بدهید یه ظرف آب برا جوادت ببریم.شك نكنی،اگه اعتقادت بر اینه كه فرمود:اشك های شما مرهم زخم های ماست. همین الان اعتقادت بر این باشه، حس میكنی كه همین قطره های اشكی كه داری می ریزی یه كاسه ی آبی است كه بردی به جوادالائمه برسونی،اما نامردها یه قطره آبم بهش ندادند.

قدمش ناگهان شتاب گرفت

طرفش رفت و ظرف آب گرفت

همه خوشحال شدند؟نه! كنیزها بهش گفتند:آب چرا داری براش می بری؟ مگه اُم الفضل نگفت:كسی آب براش نبره.لعنت خدا بر این زن ِ ملعونه و بی حیا. گفتند:شاید دلش لرزیده،شاید داره برا این آقا آب می بره.اما چه قصدی تو دلش بود؟

قدمش ناگهان شتاب گرفت

طرفش رفت و ظرف آب گرفت

آخ بمیرم روضه ی امام جواد همینه:

آب را بر روی زمین تا ریخت

در همان لحظه قلب زهرا ریخت

اگه تو همین لحظه ها می خوای ناله بزنی، حسین بگی،بگو. فكر نكنی شب شهادت امام جواد ِ،عین این صحنه هم كربلا تكرار شده. یك ماه تامحرم وقت داریم،امشب محضر امام رضا روزیه محرم رو بگیریم.امشب به كربلا وصل شو

روضه کوتاه نکته سر بسته

خانه تاریک حجره در بسته

جگری رفته رفته سم می خورد

پشت در دست ها به هم می خورد

تو امشب ناله بزن،نذار صدای هلهله برسه،صدای گریه ات بیشتر از صدای كف زدن زنها باشه

جگری رفته رفته سم می خورد

پشت در دست ها به هم می خورد

عرش را ناله ای تکان می داد

تشنه ای روی خاک جان می داد

با ناله ات به من اجازه بده بخونم،بخونم برات؟

مثل اکبر شده ولی بهتر

ظاهر جسمش از علی بهتر

این جوان آن جوان تفاوت داشت

زخم زهر و سنان تفاوت داشت

این جوان پیکرش که سالم بود

جگرش نه سرش که سالم بود

اهل ناله

موقع دفن لااقل سر داشت

بدنش می شد از زمین برداشت

به تنش پای نیزه باز نشد

در نهایت عبا نیاز نشد

امام هادی خودش اومد بدن باباش رو از روی خاك حجره بلند كرد،اما كربلا ابی عبدالله تنهایی نتونست كاری كنه،صدا زد یه عبا بیارید،آی حسین.......بعضی وقت ها ما روضه خوان ها بین چند روضه مات و متحیر میشیم كه از كدوم مسیر جلو بریم.

بگذرم؟ نگذرم؟ نمی دانم

وسط چند روضه حیرانم

تا بفهمم گریز آخر را

می روم بیت های دیگر را

خود امام رضا فرمود:اگه می خواهید برا ما گریه كنید برا جد ما گریه كنید. آقا جان یا جواد الائمه، تشنه بودی دَم آخر،ما اسم تشنه میآد یاد كربلا می اُفتیم.

آدم تشنه تار می بیند

همه جا را بخار می بیند

بدتر اینکه غبار هم باشد

یک بیابان سوار هم باشد

شاعر : علی زمانیان

یا امام رضا بچه ات تشنه بود،اما دیگه دورش نیزه دار و شمشیر دار حلقه نزد، اما دور جد غریبت یه عده با نیزه و شمشیر. یا امام رضا بچه ات تشنه بود، غم تشنگی داشت،اما دیگه خیالش راحت بود .از چی خیالش راحت بود؟ خیالش راحت بود خواهر نداره. ابی عبدالله هی نگاه به زینب می كرد. خدا خواهرم بین نامحرم ها اسیره..حسین..... خیالش راحت نبود  خواهری نداره،ابی عبدالله یه نگاه به خیمه ها كرد من عبارت عربیش رو میخونم، حیا می كنم معنی كنم؛ گرچه حقش رو ادا می كنی شب شهادتی، امام زمان در زیارت ناحیه مقدسه می فرماید: تُدیرُ طَرْفاً خَفِیّاً اِلی رَحْلِکَ وَ بَیْتِکَ. با گوشه ی چشم، نگران خیمه ها و خانواده ات بودی. دیدن ابی عبدالله هی بلند میشه نگاه میكنه به خیمه ها می افته روی خاك،یه نگاه كرد دید شمر داره به خیمه ها نزدیك میشه،صدا زد هنوز حسین زنده است. همه بگید حسین......

.