(دوباره اومد شبایِ سینه زنا روضه بگیرید که شده وقتِ عزامشکی بپوشید رفقا آی رفقا نم نم بارون ... با چشمِ گریون )2دلارو امشب میبریم مشهد ... مشکی پوشیده پرچمِ گنبد سینه زنون میگیم پایِ مرقد تسلیت آقا ... تسلیت آقا ... زائرا دم می گیرن با نوحه خوان چه سخته ، صبوری تو داغِ جوون آقاجون مارم شریکِ غم بدون یا مولا ... شهیدِ مسمومِ رضا .... یا مولا ... جوادِ مظلوم رضا .... قاتلِ جون من شده همسرِ من زخمیِ تیرِ کینه بال و پر من میسوزه از زهرِ ستم پیکرِ من ای مادر من ... غم پرورِ من ... دیدی چی اومد بِسَرَم مادر ... شد تیکه تیکه جیگرم مادر ... میخوام با غربت بپرم مادر با بال خسته ... قلبِ شکسته ... ( ای مادر ، منم شدم مثلِ حسن ای مادر ، غریب میمیرم در وطن ای مادر ، آتیش به قلب من زدن ) 2 یا مولا ... شهیدِ مسمومِ رضا .... یا مولا ... جوادِ مظلوم رضا .... یا امام رضا امشب بهت تسلیت میگیم آقا .... با زهر کینه به سینه ام آتیش زدن مثلِ مدینه به سینه م آتیش زدن خدا می بینه به سینَه م آتیش زدن ای داد از این غم ... فریاد از این غم ... آتیش گرفته جیگرم بابا بیا خودت بالا سرم بابا فک کن علی اکبرم بابا لب تشنه ام من ..... ای بابا ، جلو چشامِ کربلا .... ای بابا ، آتیش زدن به خیمه ها ای بابا ، سرا برویِ نیزه ها .... *آخه زینب یه وقت صدا زد وعلیکنَ بِالفرار ... همه از خیمه ها فرار کنید ....

همین الان مولایِ مهربونم ، به پهلویِ شکستۀ مادرت زهرا (س) رزقِ محرمِ مارو بده ....* مظلوم .... حسین ... غریب .... حسین .... عطشان .... حسین .... آقام .... حسین .... بی سر .... حسین .... تشنه .... حسین .... عریان .... حسین .... یاابی عبدالله ..... زادۀ زهرا ... یاابی عبدالله ... ظهرِ عاشورا ... یا ابی عبدالله .... در کفِ اعدا .... یا ابی عبدالله ... ما رسان .... یاابی عبدالله .... به کربلا .... یا ابی عبدالله ... مارا رسان ... یاابی عبدالله .... به شهدا .... یا ابی عبدالله .... شفا بده ... یا ابی عبدالله .... مرضایِ ما ... یا ابی عبدالله ... یا اباالفضل ... ای بی دست ... یا اباالفضل ... ای آقا ... یا اباالفضل ... علمدار ... یا اباالفضل ... جهانگیر ... یا اباالفضل ... جهاندار ... یا اباالفضل ... بر مشامم میرسد هر لحظه بویِ کربلا بر دلم ترسم بماند آرزویِ کربلا ... تشنۀ آبِ فراتم ای اجل بده تابگیرم در بغل قبرِ شهیدِ کربلا ..یاحسین کشتۀزهرِ جفا ، حضرتِ ابنُ الرضا ... ازغمِ ابنُ رضا ، کاظمین شد کربلا ... وای حسین ......

.