گریه ی رقیه

اینقدر رقیه (سلام الله علیها) گریه کرد، آخه گریه کردن را از مادرش یاد گرفته، زهرای کربلاست، نه از لحاظ گریه، شبیه مادرش است، مرامش هم به مادرش شبیه، تو مدینه هر چی خطبه خواند، بین در و دیوار رفت، نتونست در دل این مردم اثر بذاره، آخر سر زهرا (سلام الله علیها) اومد تو بیابونا گریه کرد (اونا که می گند بسه چقدر گریه می کنید، خسته نشدید، بگو من گریه مو از رقیه بلدم) آخه این دختر اینقدر گریه کرد تا به امام زمانش رسید، ما هم گریه می کنیم تا به آقامون برسیم … .

گریه ی ضعف نبود، گریه ی معرفی ظالم بود …

بچه ای که بابا نداره رو گریه حساسه …