سینه زنی شهادت حضرتِ جوادالائمه(ع) بنفس سید رضا نریمانی

.

درهای حجره بسته بود و نگاهش پر از درد می بینی روزگارِ بی وفایی با آقا چه ها کرد هم میسوزه ، هم آه میکشه هم می باره ، فلک از غمش هم می خندن به اشکِ چشاش من می میرم برا ماتمش دست و پا میزنه ، بمیرم بمیرم ناله ها میزنه ، بمیرم بمیرم اسم زهرا رو کُنجِ حجره هی صدا میزنه ، بمیرم بمیرم بمیرم ، پسرِ امام رضا...

تو خونه بی کس و غریبِ،غمش بی حسابِ تموم ناله هاش یه عمره، بدونِ جوابِ سر میذاره،به روی زمین ای وای ای وای، رخش شد کبود خیری آقا تو دنیا ندید این بی رحمی نه حقش نبود روی خاکا بیادِ زهرا، بمیرم بمیرم خیلی دلگیره از زمونه، بمیرم بمیرم میره اما دلش شکسته، بمیرم بمیرم داره از مادرش نشونه، بمیرم بمیرم بمیرم،پسرِ امام رضا...

تو لحظه های آخرش گفت،رسیده مُرادش تموم روضه هایِ کربلارو،میاره بیادش شد گریه کارِ اِبنُ الرضا تشنه لب بود دَمِ آخرش می دونه کربلا لب تشنه جدش تو گودال جدا شد سرش دست و پا میزنه، بمیرم بمیرم ناله ها میزنه، بمیرم بمیرم اسم زهرا رو کُنجِ گودال هی صدا میزنه،بمیرم،بمیرم نانجیبی که بی حیا شد،واویلا فاطمه دید سرش جدا شد،واویلا جسمشُ می کشیدن آخر تا سه روز پیکرش رها شد واویلا ، از عزایِ کربلا...

.