روضه و توسل به امام محمدباقر(ع) بنفسِ سیدمهدی میرداماد

. ای نبی بر تو فرستاده سلام ای به زین العابدین ماهِ تمام هفتمین معصومی و پنجم امام مکتبت تا صبحِ محشر مُستدام تیغ نطقت می شکافد علم را روح می بخشد مرامت علم را *کودکی که چهار سال داشته کربلا،خیلی روضه هارو دیده و شنیده،قربونت برم آقاجان! اجازه میدید از کربلا بگیم؟ دیگه از اول ماهِ ذی الحجه به بعد باید بوی ماه محرم رو حس کنی،تویِ هر روضه ای باید محرم رو برا خودت تداعی کنی...* تو خزانِ باغِ زهرا دیده ای تو تن بی سر به صحرا دیده ای گردنِ مجروحِ بابا دیده ای بر فراز نیزه سرها دیده ای کاش می دیدم چه آمد بر سرت یا چه کرده کعب نی بر پیکرت * شنیدم شماهارو به یک طناب بستن...اما من می برمت جلوتر،روضه ی امام باقر کربلا نبود باباش فرمود:" أَنَّ الْقَتْلَ لَنا عادَهٌ وَ کَرامَتَنَا الشَّهادَه" ما از کربلا و شهادت ناله نمی زنیم،می دونی ناله ی باباش رو چی در آوُرد؟* تو چهل منزل اسارت دیده ای از ستمکاران جسارت دیده ای تشنگی و قتل و غارت دیده ای خود عزیزی و حقارت دیده ای چهار ساله، کوه ماتم بُرده ای مثِل عمه تازیانه خورده ای *یکی از صحنه هایی که بچه ها دویدن همراهِ عمه و هیچ وقت هم یادشون نمیره،غروب عاشورا،تل زینبیه و گودال قتلگاهِ... روان شناس ها میگن:بچه اگه توی بچگی حادثه ی تلخ ببینه تا بزرگ بشه محاله یادش بِره... لذا با خانواده ات میری بیرون،مسافرت،تصادفی،دعوایی می بینی،صحنه دلخراشی می بینی،اول کاری که میکنی چشمِ بچه ات رو میگیری،بچه ات نبینه این صحنه رو... من ببرمت یه جایی، یه جا جلویِ قتلگاه چشمشون رو عمه گرفت،یه جا دیگه هم سراغ دارم عمه جلو چشم بچه هارو گرفت...* شام بود و مجلسِ شومِ یزید چشمِ تو چوب و لبِ خشکیده دید *حسین..... اما میخوام بگم: اگه تو اون شلوغیِ مجلس ندیدن،اما بالاخره...یا امام باقر! اگه شما هم ندیدید،من مطمئن هستم رقیه توی خرابه همه چیز رو دید،تا نگاش به دندونای شکسته افتاد...* .