غزل ابتدای جلسه _ شب چهارم محرم _حاج حسین سازور

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ «اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

در بساطِ عشق هرکس زحمتش بالاتر است

پیشِ زهرا مادرش شخصیتش بالاتر است

هر که محضِ احترامت معصیت کمتر کند

روزیِ اشک میانِ هیاتش بالاتر است

احترامِ پیرها هر چند بر ما واجب است

پیر پایِ پرچمِ تو حُرمَتش بالاتر است

قول دادی روزِ محشر لنگ مگذاری مرا

ساکنِ بیتُ الحُسین امنیتش بالاتر است

خیمۀ تو جایِ کبر و کینه و منصَب که نیست

هر کسی خاکی تر آمد عزتش بالاتر است

نقص هایِ هر نمازش زود کامل میشود

هر که انسِ سجده رویِ تربتش بالاتر است

کربلا رفتن کجا ، از کربلا گفتن کجا

دیدنِ شش گوشه ات از صحبتش شیرین تر است

داغ تو دیده به فکرِ غصۀ دنیا که نیست

مبتلایِ اشکِ تو ظرفیتش بالاتر است

*از اون پیر غلام ابی عبدالله شنیدم ، اومدن پیش اون مردِ متدین ، ما خرجی هیات نداریم ، به ما میدی یه خرجیِ هیات ؟ چکشو گذاشت هرچی میخواین بنویسین دستگاه امام حسین باید عالی برگزار بشه ... اونام یه مبلغِ بالایی نوشتن گفتن آیا امضا میکنه نمیکنه دستشو گذاشت رو مبلغی که اونا نوشته بودن ، امضا کرد ، گفت برید ... بعد از چند وقت مُرد ، میگه خوابشُ دیدم امام حسین با تو چکار کرده ؟... گفت نامۀ اعمالمو دادن به حسین ، حضرت روشو برگردوند امضا کرد برام ... ای قربونِ معرفتت ... کاه رو با کوه جواب میدی آقا جان ....*

 داغ تو دیده به فکرِ غصۀ دنیا که نیست

مبتلایِ اشکِ تو ظرفیتش بالاتر است

از شهیدانِ تو فهمیدم که پایِ عشق تو

هر کسی گمنام تر شد شهرتش بالاتر است ...

*خدا رحمت کنه همه شهدامونُ و مخصوصاً شهدایِ مدافعِ حرم ... مجلسِ امشبِ ما تقدیم به اون بچه هایی که محرم تو جبهه های دفاع از حریم اهل بیت بودن و الانم هستن ...*

 از شهیدانِ تو فهمیدم که پایِ عشق تو

هر کسی گمنام تر شد شهرتش بالاتر است ...

گریه در هیات تفاوت میکند با هر کجا

اشک دسته جمع باشد قیمتش بالاتر است

وسع ما این است اما خوب میدانیم ما

خیلی از این نوکری ها ساحَتَش بالاتر است

*باید قیامت ، یا اون قدر معرفت داشته باشی کم نیاری در شناختِ امام حسین ، یا باید دعا کنیم به قیامت برسیم بعد پرده بره کنار اونجا دیگه یوم الحاقه است روزی ست که حقیقت ها آشکار میشود ، حقیقتِ گریۀ بر ابی عبدالله و بهتون نشون بدن ... بعد اون وقت آرزویِ حبیبُ میکنید ...حبیب ابن مظاهر دوبار برای حسین کشته شد، وقتی بهش گفتن آرزویِ دیگه هم داری گفت بله من برگردم به دنیا برایِ حسین گریه کنم ....*

وسع ما این است اما خوب میدانیم ما

خیلی از این نوکری ها ساحَتَش بالاتر است

تشنگی،زخم زبان،داغِ جوان،هتک حرم

 از تمام این مسائل غربَتش بالاتر است

 آب مهرِ مادرش بود و به رویش بسته شد

هجم نیزه آمد و راهِ گلویش بسته شد ..

.