فهرست

نمایش جزئیات

ذکر توسل _ شب چهارم محرم _روضه دو طفلان حضرت زینب سلام الله علیها _کربلایی حسین سیب سرخی

ذکر توسل _ شب چهارم محرم _روضه دو طفلان حضرت زینب سلام الله علیها _کربلایی حسین سیب سرخی

"اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائِکَ،عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ،اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ" کیست این اُمِ ابیهایِ حسین کیست این حضرتِ زهرایِ حسین کیست این سایه یِ هَمپای حسین کیست پیغمبرِ فردایِ حسین کیست جز زینب کبریِٰ حسین چادرش خورد تکان طوفان شد کوه برخاست زمین حیران شد ماه چرخی زد و سر گردان شد کعبه هم دست بر آن دامان شد کیست این مریم عذرای حسین مادری که دو جگر آورده هرچه دارد به نظر آورده پیش خورشید،قمر آورده زحمتش را به ثَمر آورده آمده جان بدهد پایِ حسین جان خود بر دو کبوتر داده هر دو را سَمتِ خدا پَر داده اذن اگر زود برادر داده قسمِ چادرِ مادر داده دل خوش است او به دو امضای حسین هر دو مَرد اند و صاحب عَلَم اند ذوالفقار اند که هم پُشتِ هم اند هر دوتا پشت و پناهِ حرم اند هر دو در معرکه ثابت قدم اند خویش را کرده مُهیایِ حسین پرده ی خیمه کشیده خانوم کَم کَم انگار خمیده خانوم رَزمِشان را که ندیده خانوم فقط از دور شنیده خانوم گوئیا هست خودش جایِ حسین مادر است اینکه سَرَش درد گرفت خواست خیزد کَمَرش درد گرفت که دو جایِ جگرش درد گرفت ناگهان بال و پَرَش درد گرفت گفت ای وایِ من و وایِ حسین قصدِ جانِ دو برادر کردند نیزه ها را دو برابر کردند ضربه ها را که مُکَرَر کردند بعد هم نیَّتِ خنجر کردند به شماره است نفسهای حسین *ای حسین .... بچه هاشو آماده کرد،کفن بر قد و بالای این دوتا آقازاده کرد،گفت:برا حسین آبرو داری کنید،نذارید غصه بخوره.گفتند:باشه مادر* بِینِ میدان چقدر بَلوا بود دو بدن بود هزاران پا بود دو گلو بود و دو نِی بالا بود دو سر اما سَرِشان دعوا بود وای از خنده به غمهایِ حسین *ای حسین ....*
.

برچسب ها