روضه و توسل جانسوز _ شب چهارم محرم _روضه اصحاب سیدالشهدا علیه السلام _ سید مهدی میرداماد

مِنَ الغَریب نوشتی الی الحَبیب سَلامی حبیب رفت به میدان چه رفتنی چه قیامی   *همین اول با نام حبیبِ بن مظاهر شعر شروع میشه،پیرِ عشقِ فرمانده اصحابِ و چقدر قشنگ تو بیتِ اول نام حبیب برده میشه . خوشا به حالت حبیب،تو یاران ابی عبدالله خیلی ها مو سفید بودن،خیلی ها با سنِ بالا کنارِ حسین جنگیدن،خیلی هاشون پیغمبرُ درک کرده بودن،امیرالمومنین رو درک کرده بودن،با امام مجتبی بودن و چه پایانِ قشنگی ... خوش به حالِ ایناکه گوشه کنار،مو سفید هارو میگما " خوش به حال اونی که از جوونی درِ این خونه باشه تا پیری ... پیریشم تو بغلِ حسین باشه،زیر خیمۀ حسین باشه ... ما جوونیم بیا همین الان یه آرزو کنیم میگن آرزو بر جوانها عیب نیست ... آی جوونا هر وقت از منِ رفیق از منِ برادر به شما یه توصیۀ ذوقی هر وقت رفتی جلویِ آیینه وایسا یه نگاه بینداز به محاسنت بگو یعنی میشه اینا زیر خیمۀ حسین سفید بشه ... یعنی میشه تا اخر بگم حسین ... همۀ حرف ما امشب عاقبت بخیریِ ...*   مِنَ الغَریب نوشتی الی الحَبیب سَلامی حبیب رفت به میدان چه رفتنی چه قیامی سحر نسیم گذشت از سر مزار شهیدان هنوز در پیِ بوییم که میرسد به مشامی و جبرئل همان جا مجال پَر زدنش نیست رسیده اند شهیدان کربلا به مقامی چه مقامی   *یه دونشو بگم،اسم اسلم بن عمرو ترکی رو شنیدید یا نه ؟ انگیره بشه از امشب برید ورق بزنید نامِ شهدا رو ببینید ، اسلَم ترکی تنها شهیدِ ایرانی کربلاست،بزا بگم به چه مقامی رسیده ؛ مَقتَل میگه وقتی رفت میدان،زین العابدین تو خیمه با اون حالش،دست گرفت به عمود خیمه یه دست به زانو،پردۀ خیمه رو کنار زد، گفتن آقا چه میکنی گفت میخوام جنگ اسلمُ ببینم اسلم شمشیر میزد زین العابدین هی میگفت مرحبا مرحبا ... دعاش کرد ... کیِ این اسلم ... همون کسیِ  که ابی عبدالله صورت رو صورتش گذاشت ... هنوز این جملۀ اصلم تو تاریخ می درخشه صدا زد "مَنْ مِثْلی" کیه مثلٍ من ؟ مقامُ ببین عظمتُ ببین "مَنْ مِثْلی وَابْنُ رَسُولِ اللَّهِ واضِعٌ خَدَّهُ عَلى خَدِّی" میگن دم آخر دست هایِ اصلم مجروح شده بود دو تا دستش،تاریخ میگه تا حسین اومد بالاسرش گفت آقاجان دو تا دستایِ منو بلند کن دور گردنت بنداز ... فرمود چرا ؟ گفت میخوام دم آخر بغلت کنم ... میگن وقتی حسینُ بغل کرد بلند بلند میگفت من خوشبختِ عالمم ... یعنی میشه منم دمِ جون دادن بغلت کنم ... حسین ....   رسیده اند شهیدان کربلا به مقامی چه مقامی  یکی حسین امیرش شدُ چه خوب امیری یکی حسین امامش شدُ چه خوب امامی   * جناده یکی از این شهداس که همتون بارها رجزشُ زمزمه کردید ... اومد وسط میدان گفت"امیری حُسَیْنٌ وَنِعْمَ الامیرُ سُرُور فُوادِ البَشیر النذیرِ" همه از حسب و نسب گفتن اما جناده از حسب و نسبش نگفت ، گفت من کسی نیستم ، اما همه عالم بدونن امیری حُسَیْنٌ ...   یکی حسین امیرش شدُ چه خوب امیری یکی حسین امامش شدُ چه خوب امامی یکی بدونه ذره مرگ را گرفت در آغوش   عابس بن ابی شبیب از شصستُ پنج سال تا هفتاد و پنج سال نوشتن ... الله اکبر ... از شصستُ پنج سال تا هفتاد و پنج کم سنی نیست نوشتن پیراهنشُ درآورد زره شو درآورد رفت وسط میدان فریاد میزد حُبُ الحُسین أجَنَّنی ... عشقِ حسین منُ دیوانه کرده ... این عابسِ ... فقیه بود پیر عشق بود ...   یکی بدونه زره مرگ را گرفت در آغوش یکی نماز تو رو شد سپر بدونِ کلامی   *سعید ابن عبدالله حنفی،وقتی جلو امام ایستاد همه تیرها رو به جون خرید،بعضی ها نوشتن سیزده تا تیر خورد اما از پا ننشست ... حواسش به امام بود ... تا امام سلامشُ داد دیدن سعید با صورت افتاد رو خاک ... امام بعدِ سلام نمازش اومد سرشُ بغل کرد یه نگاه کرد به ابی عبدالله فرمود الله اکبر تو اون لحظه آخر صدا زد اَوفیَتُ یا ابنَ رسولَ الله ... آقا من وفا کردم؟ آیا از من راضی هستی ؟... ببین جمله امامُ ، امام فرمود«نعم انت امامی فی الجنة؛ آری وفا کردی و تو پیشاپیش من در بهشت هستی.»*   یکی بدونه زره مرگ را گرفت در آغوش یکی نماز تو رو شد سپر بدونِ کلامی  یکی سیاه ولی رو سفید چون تو گرفتی سر غلام به دامان خود چه حُسنِ ختامی   * سر غلامُ بغل کرد جَون بن حُوَی سیاه بود ، بد بو بود ، حرف زیادِ روضه میمونه میگن ابی عبدالله اومد بالا سرش دعا کرد صدا زد «اَللّهُمَّ بَیِّض وَجهَهُ وَ طَیِّب ریحَهُ وَ احشُرهُ مَعَ الأبرارِ وَ عَرِّف بَینَهُ و بَینَ مُحمدٍ و آلِ مُحمدٍ» این غلام روسیاه رو سفید شد ... ان شاالله سر ما رو هم بغل کنن همینُ بگه ما روسیاهیم تو دنیا آقاجان ...*    یکی سیاه ولی رو سفید چون تو گرفتی سر غلام به دامان خود چه حسن ختامی دلم به حسرت "یا لَیتَنی" رسیدُ نگاهم به سر در حرم افتاد اُدخلو به سلامی   *حالا میخوایم بریم سلام بدیم مثل هر شب این همه اصحابُ خبر کردیم همه بیان ،امشب میخوایم یه روضه بخوانیم ان شاالله هممون پاک بریم ... این گریه ها گناهُ میشوره و میبره ... زهرا به دوستانش وعده داده ... حالا هرکی دلش میخواد با اصحاب ، با شهدا زیارت کنه کربلا رو مثه هر شب دو سه تا فراز از زبانِ امام زمان ... اما اجازه بدید هرچی میریم به عاشورا نزدیک میشیم یه ذره سلام ها با شب هایِ قبل فرق کنه من معنا نمیکنم :أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحْتَسِبِ الصّابِرِ ... (سه چهار تا فراز از زبان حضرت)أَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر ...ببین چه یارایی داشت حسین ... مقتل میگه روز عاشورا وقتی حسین به نیزه تکیه داد صدا زد «هَل مِن ناصر یَنصُرنی »دیدن این کشته ها تکون میخورن بعضی از این شهدا بلند شدن دوباره خوردن زمین ... یعنی حسین کاش دوباره جون داشتیم خودمونُ فدات میکردیم ... ای حسین .... حالا این ناله ت این سلامُ میخواد ،هر کی هرچی گرفت نوش جونش برا عاشورا ذخیرش کن أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ .... أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ ... حسین ... ان شاالله امشب پاک بشیم ، زلال بشیم یه دونه دیگه از اصحابُ بگم اما اونی رو اسم ببرم که جرمش جرمِ کمی نبود همتون میدونید دلِ زینبُ بلرزونی خیلی جرمِ بزرگیِ ... اینی که راه حسینُ ببندی خیلی بزرگِ ... اما حسین حر رو بخشید ... چرا ؟ آخه حسین رَحمَه الله واسِعه ست ... ببین حر رو بخشید اینجا معلوم میشه چقدر حسین آقاست سلام خدا به این شهید ، هر کی مثهِ من بار سنگین داره ، هر کی مثل من از عرفه جا مونده  از احیا جا مونده الان شب پاک شدن‌ ... هر سال ما شب حر قشنگ زلال میشیم دیگه از فردا شب روضه ها سخت میشه دیگه از فردا شب عبدالله و قاسم و علی اصغر ... همه روضه ها کشنده ست باید از حر اجازه بگیری و اذن بگیری .... .