شهادت حضرت علی اصغر علیه السّلام

اصغر آمد در حرم در پیچ و تاب

چون دل لیلا ، چو گیسوی رباب

زین عمل در خیمه بر پا شد خروش

شاه دین را آن خروش آمد به گوش

آن زمان او را به غم ، افزود غم

بار دیگر کرد آهنگ حرم

برگرفت آن طفل را با اشک و آه

در حرم آمد بسوی رزمگاه

گفت : کی  بیدادگر قوم عنید

کرده اید اصحاب و انصارم شهید

نیست بهر من معین و یاوری

نه علمداری ، نه دیگر لشکری

اکبرم از تیر و خنجر کشته شد

قاسمم جسمش به خون آغشته شد

کس ز یاران من ای قوم شریر

نیست باقی غیر این طفل صغیر

این هم سوز عطش بنموده غش

کودکان را کی بود تاب عطش

گر دهیدش  جرعه آبی رواست

ز آن که این لب تشنه مهمان شماست

آه از آن ساعت که آن تیر از کمان

کرد بر حلق علی اصغر ، مکان

از جفا حلقوم آن طفل صغیر

گشت پر خون جای آب و جای شیر

    مرحوم صغیر اصفهانی