مناجات با امام زمان روحی له لفدا اجرا شده روز دوم محرم ۹۸ صنف لباس فروشان به نفس استاد حاج منصور ارضی

اللهم صل علی محمد و عجل فرجهم «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا ابِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ أَسْتَغْفِرُ اللّٰه الَّذِي لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّوْمُ الرَّحْمانُ الرَّحِيمُ ذوالجلال و الاکرام بَدِيعُ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ مِنْ جَمِيعِ ظُلْمِي وَجُرْمِي وَ إِسْرافِي عَلَىٰ نَفْسِي وَأَتُوبُ إِلَيْهِ. اَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمیعِ الْعَلیمِ مِنْ هَمَزاتِ الشَّیاطینِ وَ اَعُوذُ باللَّهِ اَنْ یَحْضُرُونِ اِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْلايَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِ عَنْ جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ في مَشارِقِ الاَرْضِ وَمَغارِبِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها وَسَهْلِها وَجَبَلِها حَيِّهِمْ وَمَيِّتِهِمْ وَعَنْ والِدِيَّ وَوَُلَدي وَعَنّي مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِيّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ وَمُنْتَهى رِضاهُ وَعَدَدَ ما اَحْصاهُ كِتابُهُ وَاَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ، اَللّـهُمَّ اِنّي اُجَدِّدُ لَهُ في هذَا الْيَوْمِ وَفي كُلِّ يَوْم عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً في رَقَبَتي اَللّـهُمَّ كَما شَرَّفْتَني بِهذَا التَّشْريفِ وَفَضَّلْتَنى بِهذِهِ الْفَضيلَةِ وَخَصَصْتَنى بِهذِهِ النِّعْمَةِ، فَصَلِّ عَلى مَوْلايَ وَسَيِّدي صاحِبِ الزَّمانِ، وَاجْعَلْني مِنْ اَنْصارِهِ وَاَشْياعِهِ وَالذّابّينَ عَنْهُ، وَاجْعَلْني مِنَ الْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ طائِعاً غَيْرَ مُكْرَه فِي الصَّفِّ الَّذي نَعَتَّ اَهْلَهُ في كِتابِكَ فَقُلْتَ: صَفّاً كَاَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصوُصٌ عَلى طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَآلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ، اَللّـهُمَّ هذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ في عُنُقي اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ. ای گل نرگس چرا هم پای آهت غربت است؟ گریه‎کن لازم نداری روضه‎هایت خلوت است چشم ما کرده هوس یک بار خون گریه کند روزیِ این چشمِ بی‎توفیق اشک حسرت است یک حسین از تو رسیدُ عالمی آشفته شد بین روضه ، بودنِ صاحب نفس‎ها نعمت است ناله‎ات ما را عزادارِ سرِ بر نیزه کرد هر کجا که روضه داری اشک ما هم دعوت است گوشۀ تنهایی‎ام دق می‎کنم کی میرسی؟ اشتیاق وصل از شیرینی هم صحبت است سائل اشکم رفیق گریه‎های بی کسی بچه‎های فاطمه الطافشان بی‎منّت است خرج روضه می‎شویمُ منصب ما نوکری ست روضه‎خوانی نعمت استُ گریه کردن خدمت است در نماز خویش هر شب روضه‎داری می‎کنم می‎کشم تسبیح آه و روضه‎خوانم تربت است *امام صادق فرمود آه برا جد غریبِ ما حسین ، تسبیح است ..* غصۀ عریانی جدّ غریبت روی خاک مایۀ آه تمام خاندان عصمت است سینه‎ات بر زیر پا افتادنش را گریه کرد تنگی پیراهنم ، پیراهنش را گریه کرد . .