سینه_زنی ویژۀ اول ماه محرم به نفس سید رضا نریمانی

ای جانم به بیرق و پرچم و کتیبه ای جانم به این شمیمی که بوی سیبه ای جانم به لشکری که سپاه عشقه سردارش جُناده و جُندَب و حَبیبه

قطره‌های باران میبرن اسم تو همیشه هیچ کجای عالم واسم کربلا نمیشه

دنیام که فروپاشید ، این بیرق و پرچم هست شیعه علمش بالاست ، تا وقتی محرم هست

همواره حسین باید ، الگو و هدف باشه تا مرکز این عالم ، ایوون نجف باشه

مَن أَرادَ اللَّهُ بِهِ الخَیر قَذَفَ فی قَلبِهِ حُبَّ الحُسَین

« یا ثارالله ، یا ثارالله ، یا ثارالله »

این چای روضه برا من آب حیاته بهشتی که میگه قرآن کرببلاته سجادس جاده اگه مقصدم تو باشی کوچۀ سینه‌ زنی جادۀ نجاته

تلخیایِ این دنیا همش باحسین عسل شد مشکلاته این زندگی تو چای روضه حل شد

زیبا میشه دنیایی ، که دار مکافاته تو روضه‌ای که خرجش ، با مادر ساداته

تو آشوبِ این دنیا ، که زندگی ناکامه صحن تو برای من ، اقیانوس آرامه

مَن أَرادَ اللَّهُ بِهِ الخَیر قَذَفَ فی قَلبِهِ حُبَّ الحُسَین

« یا ثارالله ، یا ثارالله ، یا ثارالله »

عاشورا که تا همیشه قیام عصره آغاز حماسه‌ی انتقام عصره دل دل مکن ای دلا دل بزن به دریا این بانگ نماز ظهرِ امام عصره

توی زندگیم معجزه کرد اسم اعظم تو من رو از تو بی راهه آورد تا محرم تو

روزی که نگاه تو ، ما ها رو مسلمون کرد این طنطنه ی اسمت ، یک عالم و حیرون کرد

این پرچم سرخ تو ، سرچشمۀ هر فضله بالاس علم عشقت ، تا دست ابالفضله

مَن أَرادَ اللَّهُ بِهِ الخَیر قَذَفَ فی قَلبِهِ حُبَّ الحُسَین

« یا ثارالله ، یا ثارالله ، یا ثارالله »

شاعر:  محسن سلطانی

.