جان جـــــــــــــانانم

ای علی جانم، جان جـــــــــــــانانم

کُشتۀ راه خدا، ای نور چشمانم

تو بخون غلــــــــطان، ای گل احمر

از غمت لیــــلا، می زند بر سر

دمبدم گـــــــوید کجائی نور چشمانم

کشته راه خــدا، ای نور چشمانم

بعد قتل تو، من ز جــــــــــان سیرم

بر سرنـــعشت، من زمین گیرم

می چکد بر روی ماهت، اشک سوزانم

کُشتۀ راه خدا، ای نور چشمانم

تشنه لب بــــــــــــودی، ای گل پرپ

خورده ای آب از، دست پیغمبر

منتظر در خـیمه گه، اطفال عطشانم

کُشتۀ راه خـدا، ای نور چشمانم

روز روشــن شد، در برم چون شب

جـــــــــــان بابایت، آمده بر لب

آتش غم شعله زد بر جسم و بر جانم

کُشتۀ راه خدا، ای نور چشمانم

تــــــــــــــــو به دین حق، آبرو دادی

درس عبـرت را بر عدو دادی

عاقبت کـــردی غروب ای ماه تابانم

کُشتۀ راه خدا، ای نور چشمانم

چون روی نــــــــــــزد مادرم زهرا

گـو حسینت شد، بی کس و تنها

کــــــــــربلا شد قتلگه از بهر یارانم

کُشتـۀ راه خدا، ای نور چشمانم

<کربلایی>