در بساط عشق هرکس زحمتش بالاتر است-حاج منصور ارضی

در بساط عشق هرکس زحمتش بالاتر است

پیش زهرا مادرش شخصیتش بالاتر است

هر که محض احترامت معصیت کمتر کند

روزی اشک میان هیاتش  بالاتراست

احترام پیرها هرچند برما واجب است

پیر پای پرچم تو حرمتش بالاتر است

قول دادی روز محشر لنگ نگذاری مرا

ساکن بیت الحسین امنیتش بالاتر است

خیمه تو جای کبروکینه ومنصب که نیست

هركه خاکی تر آمد عزتش بالاتراست

نقصهای هرنمازش زود کامل میشود

هرکه انس سجده روی تربتش بالاتر است

کربلا رفتن کجا از کربلا گفتن کجا

دیدن شش گوشه ات از گفتنش بالاتر است

از شهیدان تو فهمیدم که پای عشق تو

هر کسی گمنام تر شد شهرتش بالاتر است

گریه در هیات تفاوت میکند با هر کجا

اشک دست جمعی باشد قیمتش بالاتر است

تشنگی زخم زبان داغ جوان هتک حرم

از تمام این مصایب غربتش بالاتر است

آب مهر مادرش بودوبرویش بسته شد

حجم نیزه آمد وراه گلویش بسته شد

شکر خدا زره زتنت در نیامده

با چنگ گرگ پیرهنت درنیامده

میخواستم باز ببوسم لبت ولی

دیدم که تیراز دهنت در نیامده

یک دشت اکبروپدری پیرویک عبا

حتی زعهده کفنت در نیامده

دارم زروی خاک جگرم را جمع میکنم

این چند نیزه از بدنت در نیامده

با یک فضع محاسن بابا خضاب شد

حرفی زدست و پا زدنت در نیامده

برخیز جانم امده از گریه برلبم

مدیون گیسوی پریشان زینبم

پیش دشمن مپسند این همه من گریه کنم