حاج مهدی اکبری --واحد- حضرت عباس علیه السلام

علم و به دوش گرفتی

مشك و تو آغوش گرفتی

خدا یارت باشه سقا

داداش ِ رشید ِزینب

خونه ی امید ِ زینب

برو چشم براتم اینجا

برو چشم به راه می مونم

دم ِ خیمه گاه می مونم

یه گوشه با گلای یاس

هی میگم خدا نكرده

نكنه كه بر نگرده

از همین می ترسم عباس

برو ولی زودتر بیا،خواهرتو بی تاب نكن

با رفتنت این خیمه گاه و،رو سرم خراب نكن

اما اگه یه ذره احتمال میدی نیای نرو

پیش همه سكینه رو شرمنده ی رباب نكن

گریه نكن این جوری زینب می میره

گریه نكن رقیه گریه اش می گیره

اباالفضل،اباالفضل....

تو عموی ِ باوفایی

دلخوشی ِ بچه هایی

دلخوشی شون رو نگیری

قربونت برم الهی

چی بگم چقدر تو ماهی

پیش زینب سر به زیری

دارم از نفس می افتم

یادته بهت چی گفتم

پشت ِ خیمه ها اباالفضل

داداشم حسین  غریب ِ

اینجا پر از نانجیب ِ

نذاریش تنها اباالفضل

اینها منتظرند كار ِ تو رو تمام كنند

سر حسین و ببُرند حمله به خیام كنند

اینها می خوان خواهرتو برا اسارت ببرند

با غل و زنجیر زینب و وارد شهر شام كنند

گریه نكن این جوری زینب می میره

گریه نكن رقیه گریه اش می گیره

اباالفضل،اباالفضل....

تو دلت یه دنیا درده

تو چشات غم خونه كرده

غم نخور دردت بجونم

ای به هیبتت بنازم

رگ غیرتت بنازم

ای داداش ِ پهلوونم

میدونم طاقت نداری

زینب و تنها بذاری

قربون ِ دلت علمدار

زینب و یه مش حرامی

زینب و سنگای شامی

وسط كوچه و بازار

به مادرت ام البین برم مدینه چی بگم

كبودی های صورت ِ منو ببینه چی بگم

میگه اباالفضلم چی شد،كه بردنت بزم شراب

اگه بگه چی اومده سر رقیه چی بگم

گریه نكن این جوری زینب می میره

گریه نكن رقیه گریه اش می گیره

اباالفضل،اباالفضل....