مناجات و دعا‌ _ماه مبارک رمضان _حاج حسین سازور

در این مهمانی گرم خدایی
مفاتیح و من و درد جدایی
من و تا صبح دل بر اشک بستن
غرور بغض چشمم را شکستن
من و وصله زدن بر قلب پاره
من و درد قدیمیه دوباره ...
همان دردی که باعث شد بمانم
حدیث عاشقی ها را نخوانم
همان دردی که پایم را فلج کرد
مسیرم را ز راه دوست کج کرد
بیا ساقی که من بی حال و سردم
نه اهل حالمو ، نی اهل دردم
بگویم بعد از بیابان های کارون
کجاها خانه دارد یاد مجنون ...
***
ببین در بین مهمان ها غریبم
ز عشق و عاشقی ها بی نصیبم
رسیده فصل مستی ؛ بی طبیبم
خمار آییه ی امن یجیبم ....
بیا با خاطری ما را عوض کن
بیا فکری به حال این مرض کن
دلی از عشق دارم ای دوست
غم و درد خیالی دارم ای دوست
*جمعه ی آخر ماه رمضانه ... *
چه شد حال و هوای ساده ی ما
چه شد نیمه شب و سجاده ی ما
تا مشامم پر شود از عطر یاس
بو کنم از دیده عطر التماس
تا به نامت افتتاح شب کنم
در ابوحمزه بسوزم تب کنم
***
من به یادت دل ز بستر کنده ام
صبح از بوی خوشت آکنده ام
پاشدم تا بشکنم قفل سکوت
کاسه ام را پر کن از یک قنوت
تا بگیری دست این بی حال و پست
دیدم این از عهده ی من خارج است
پس قسم دادم تو را بر ذات خود
مثل سوگند تو بر مرآت خود
یا علی گفتم دلم آرام شد
مثل موسی بر عبادت رام شد
چون که اسم اعظم تو در علی ست
جلوه های خاتم تو در علی ست

آخرین جمعه ی ماه رمضانه،با یه عالم امید در خانه ت رو در میزنم ... الهی العفو ....