روز جدایی

بـــــــه کام مجتبی زهر جفا شد

برایش نوحه گر خیر الـــنساء شد

دوبـــــــــــاره ماتم دیگر بپا شد

زمین   و  آسمان  ماتم ســـرا شد

به كامـش چون شد زهر هلاهل

فتادش  آتش  سوزنده   بـــر   دل

بـــــــگفتا سوی من سیل بلا شد

به   كام   مجتبی   زهـــر جفا شد

حسینم، زینبم روز جدائی است

مرا ظاهر كنون حكم خدائی است

كـــــــــه بر من جفا از آشنا شد

 به كام  مجتبی  زهر   جـــفا   شد

زمین كـــــــــــــــربلا آمد بیادم

به    فكر   غربت  و دردت فتادم

بــــــــــرادر محنت بی انتها شد

به   كام    مجتبی   زهر  جفا  شد

بـــــیایید  ای  عـــــزیزانم بیائید

دمی     هم     دیدن     من  نمائید

هــــــــمی دانم دردم بی دوا شد

   به كام   مجتبی   زهر   جفا   شد