زهـــــــــــــر كـــــــــــینه

از زَهـــــــــــــر كـــــــــــینه، پُــــــــر خون دلم شد

مَــــــــــــــــــــحـــرم خـــــــــــــــانه، چون قاتلم شد

« در خـــــــــــــــــانه ام غریبم، بی یار و بی حبیبم

مــــــــــــــــــــظلوم حسن جان، مظلوم حسن جان»

راحـــت شــــدم مـــــن،   از   درد   و   مِــــــحنت

 دیــــــــــــــــــــــــــــــدم بــــه مادر، گشته جسارت

«زخـــــــــــــــــــم زبان شنیدم، بی یار و بی حبیبم

 مــــــــــــــــــــظلوم حسن جان، مظلوم حسن جان»

شــــــــــهر مـــــــــــــدینه، مــــــــــاتم سرا شد (2)

 خـــــــــــــــــــــــــــتم الــــــــــمرسلین، دگر فدا شد

« صـــــــــــــــــاحب عـــــــــــــــــــــزا شده فاطمه

می كند ناله و زمزمه، مظلوم حسن جان، مظلوم حسن جان

آتــــــــــش   گـــــــــرفته،   از   غــــــم   دل   مــن

چـــــــــــــــادر    خــــــــــــــاكی،   شــد قـــاتل من

« در   خــــــانه ام غـــــریبم، بـــــی یار و بی حبیبم

 مــــــــــــــــــــــظلوم حسن جان، مظلوم حسن جان»