باب الحرم - سینه زنی سنگین ویژۀ ایام شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام به نفسِ کربلایی حسین طاهری ، سال ۱۳۹۷

فهرست

نمایش جزئیات

گنبد ندارد نام و نشانی بر روی مرقد ندارد

ای گریه کن ها! سنگ مزار و پرچمِ گنبد ندارد

حتی حیاطی...مانند صحن کوثرِ مشهد ندارد

آقا کریم است آنقدر می بخشد به ما که حد ندارد

در هم خریده اصلاً برای او که خوب و بد ندارد

دریای جوداست الطاف جاری اَش که جذر و مد ندارد

آسوده خاطر رو کن به درگاهش که دست رد ندارد

اصلا دل خوش از آنچه طعنه به غرورش زد ندارد

مادر ندارد آقا غریب است و کسی بر سر ندارد...

خیلی عجیب است حتی میان خانه اش یاور ندارد

گویا برایش از جُعده بهتر شهر پیغمبر ندارد

تنهای تنهاست ،مقداد ،حمزه ،مالکِ اشتر ندارد

مادر ندارد آقا غریب است و کسی بر سر ندارد

افتاده از پا از خود نمیپرسی چرا بستر ندارد

خبره ی روضه! یک عمر اصلاً خانه ی دیگر ندارد

در سینه ی خود، جز داغ زهرا و غم حیدر ندارد

از آشنا خورد، از بی بصیرت های بی شرم و حیا خورد

سَبِّ علی را در خطبه هایشان شنید و غصه ها خورد

با خاطراتش، هرشب خودش را در میان روضه ها خورد

لرزید پشتش، سیلیِ سختی بر رخ ریحانه تا خورد

در خانه افتاد، تا از شریک زندگی اش پشت پا خورد

لا یوم گفتُ پاشید از هم شعرم و قافیه واخورد

کرببلا هم با بد دهانی به غرور عمه برخورد

یک نیزه آمد ،تیر و ثنان و تیغ و نیزه بیشتر خورد