توسل و مناجات _ویژۀ ایام زیارت مخصوص حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام _ حجت الاسلام میرزامحمدی

وقتی رسید نیشابور ، موسی بنِ ثیار میگه جنازه ای رو مردم داشتن رو دوشِشون حمل میکردن ، یه مرتبه دیدم امام رضا بلافاصله ، با عجله ، پیاده شد ... خودشو به این جمعیت رسوند ، زیرِ این پیکر رو گرفت ... اومد کنارِ قبر ، دستِ مبارکشُ رو سینۀ میّت گذاشت ... فرمود : *یا فُلان ابنِ فُلان ... أَبْشِرْ بِالجَنَّةِ ، فَلا خَوْفٌ عَلَیْكَ بَعْدَ هذِهِ السّاعَةِ .....* کاراشُ که انجام داد تموم شد ، گفتم آقاجان ، تا جایی که من سراغ دارم ، شما اولین بارِ که به این منطقه میاین .... مگه این پیکر رو میشناختید ؟؟...فرمود : مگه نمی دونی ، اعمالِ شما صَبَاحاً وَ مَسَاء به ما عرضه میشه .... ما تو نامۀ اعمالِتون  نگاه می کنیم ، *فَمَا كَانَ مِنَ تَقْصِیرٍ ...* اگه کوتاهی تو نامه تون باشه سَّیِّئِ و گناهی تو نامۀ عملتون باشه *سَأَلْنَا اللَّهَ ....* ما دست به دعا بر میداریم ... از خدا میخوایم *الصَّفْحَ لِصَاحِبِهِ ....* یعنی گناهانِ صاحبِ پرونده رو هم ببخشه هم به روش نیاره ..... *وَ مَا كَانَ مِنَ الْعُلُوِّ ...* اگه دیدیم یه نقطقۀ مثبتی تو نامۀ اعمالتونِ بازم ما به جایِ شما شکرشُ به جا میاریم ....آقاجان ممنونتیم .... الان داری نامۀ اعمالمونو نگاه می کنی .... تو دعا کن .... رزقِ سحرهامون بیشتر بشه ....