زمزمه و توسل جانسوز _ ویژۀ ایام پیاده روی اربعین _ حاج محمد رضا طاهری

حسین جان ... با پایِ پیاده کنارت رسیدم، حسین جان به جز عشقِ تو  چیزی تو راه ندیدم، حسین جان غبارِ پایِ زائراتو به چشمام کشیدم، حسین جان ...

سلام ای .. پناه همه بی پناهان سلام ای .. امید همه روسیاهان سلام ای .. امید دلِ این گدایان ، حسین جان ...

حسین جان ، حسین جان ...

حسین جان ... درسته که ناقابلم خاک پاتم، حسین جان ولی با نگاهت توی زائراتم، حسین جان به یادِ تمامیِ جامونده هاتم حسین جان ...

به یاد .. اونا که برات سینه چاکن اونا که .. منادیِ  روحی فداکن اونا که .. اسیرایِ خاکن ، حسین جان ...

حسین جان ، حسین جان ...

حسین جان ... گذشت این چهل روز برا من چهل سال ،حسین جان چهل روزِ می سوزم از داغِ گودال ،حسین جان به یادِ تنِ بی سرُ جسمِ پامال ، حسین جان ...

برادر .. سرت رو ، رو نیزه میدیدم برادر ..  نمی دونی چی میکشیدم برادر .. ببین قد خمیده رسیدم برادر ، حسین جان ______________

کی بود گمانم که کند دشمنِ جانی بر پیکرِ صد پارۀ تو اسب سواری ممنوع شود دیده‌ام از اشک فشانی مهلت ندهندم که کنم مرثیه خوانی اینها هه از دخت علی خم نکند پشت ای لالۀ پرپر شده داغ تو مرا کشت

.