غـبار غـــم

غـبار غـــم بـــر چــــهره عــــــــالم نـشسته (2)

  پــیغمبر اکـــرم ز عـــــالم دیــده بـسته (2)

عـــــــــــــــــلی خــــوردِ خــــون جـــــگر (2)

    زهـرا کـند پـدر پـدر، بـقیة الله بـقیة الله (2)

روز عــــــــــــزای رحــــمة لـلعـــالمین است

       آغــاز غُـــربت امــیر المـــومنین است (2)

عـــــــلی خــــــورد خـــــونِ جــــــــگر (2)

 زهـرا کـند پـدر پـدر، بـقیة الله بـقیة الله (2)

در مـــرگ پـــیغمبر بُــــود خون قـبل آلـش

     بــــانگ اذان دیـــگر نـــیاید از بــــــــلالش

عـــــــلی خــــــورد خـــــونِ جــــــــگر (2)

    زهـرا کـند پـدر پـدر، بـقیة الله بـقیة الله (2)

عــمری ز جـــور آشنــا خــــون در دلـت شد

       تــــا هـــمسر نـــــا مــهربانت قـــاتلت شـــد

کــــنار قـــبر مــادرت، کــنار قـبر مـــادرت

شـد تـیر و باران پـیکرت، بقیة الله بــقیة الله

ای خـــواهرم این وادی عــشاق دیــــن است

   هر کس که شد عــاشق سزای او همین است

باید ز لَعلِ گـوهرش، باید ز لعل گـــوهرش

 بـرون بریزید جـگرش بـقیة الله، بــــقیة الله

      <غلام رضا سازگار>(میثم)