مـدینه شـهر دیـن

ای مـدینه شـهر دیـن، کـو رسـول الله

یــــا امـــیر المومنین، کـــو رسـول الله

ای مـدینه گـو بــلال، تـا اذان گــــوید

شـرح ایـن داغ گـران، بـر جـهان گوید

رحــمة لـلــعالمین، رفته از عالم (2)

در جهان زد رحـمتش، شعله های غــم

ســر زنــد بــــا داغ دل، لاله صحرا

 تــا شـود در دشت غــم، هــمدم زهــرا

یــا امـیر الـمومنین کـو رســــول الله

ای مدینه شهر دین، کــو رسول الله (2)

دانه، دانه اشک غم، بر رُخش ریزد

 نـــــــاله یــا ابــتا، از دلش خــــیزد (2)

چشم حق بین علی،اشک ریزان است

خــــنده دیــگر از لب او گـریزان است

ای مـدینه شهر دین، کـو رسول الله

یــــا امـیر المومنین، کو رسول الله(2)