روضه و توسل جانسوز به حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام به نفس سیدمجید بنی فاطمه

آمد از راه و کشید آرام عبا روی سرش یعنی امروز هست روز ناله های آخرش هر قدم رفت و نشست و دست بر پهلو گرفت میکشد خود را به سوی خانه مثل مادرش روی خاک کوچه دنبالش اگر دقت کنید بنگری آثاری از خاکی ترین بال و پرش *فرمود:اباصلت! من میرم و برمیگردم...اگر اومدم که هیچ....اما اگه دیدی عبا رو سر کشیدم با من حرفی نزن...فقط دَرِ حجره رو باز کن من وارد بشم...اباصلت میگه: دم در منتظر بودم الان امام رضا میاد....یه وقت دیدم یه فردی داره میاد عبا به سر کشیده.... تاریخ میگه یه زهری به امام رضا دادن پنجاه بار هی می نشست زمین...بلند میشد....فقط صدا میزد جیگرم....اصلا هر کی تو خونه میشینه بلند میشه داد ما بلند میشه....خودشم یاد مادرش افتاد....*

.

﴿بابُ الْحَرَم پایگاهِ متنِ روضه﴾ www.babolharam.net ــــــــــــــــــ هرگونه کپی برداری از متونِ روضه کانون فرهنگی باب الحرم در سایت و کانال هایِ مرتبط با فضایِ روضه بدونِ ذکر منبع و درج آدرس سایت و کانال جایز نبوده و مصداق بارز حق الناس می باشد

.