روز موعود

ای عزیز دل زهرا پسرم مهدی جان

  سوخت از زهر هلاهل جگرم مهدی جان

دوست دارم که به دامان محبت بنهی

از ره مهر و محبّت تو سرم مهدی جان

معتصم داد به من زهر که با خوردن آن

شمع سان سوخت ز پا تا به سرم مهدی جان

موقع دادن جان از اثر زهر جفا

روز شد تیره به پیش نظرم مهدی جان

ز آتش زهر جفا گر چه به خود می پیچم

یاد آن سینه و آن میخ درم مهدی جهان

داد زهار بستان زان دو نفر روز ظهور

سوختند آن دو نفر برگ و برم مهدی جان

روز موعود تو از ثانی نامرد بپرس

کرد نیلی ز چه روی قمرم مهدی جان

پهلوی مادر ما را بشکست و بشکست

زین جنایت به خدا بال و پرم  مهدی جان

دل ژولیده از این ماتم عظمی خون شد

ای عزیز دل زهرا پسرم مهدی جان

(ژولیده نیشابوری)