روضه حضرت زهرا (س) و گریز به روضه ی امام حسین (ع)- حاج منصور ارضی

وقتی میان کوچه سند پاره پاره شد

چشمان غصّه دار فلک پر ستاره شد

ناموس کبریا وسط کوچه های تنگ

محصور یک شقی صفتِ بدقواره شد

تهمت زد و به دختر طاها دروغ بست

داعیّه دارِ دین، پسرِ زشت كاره شد

گفتند:گفت زود سند را بده به من

گفتند:بعد از آن که ستم بی شماره شد

با پنجه وسعت فدک اش را وجب گرفت

سیلی برای غصب فلک راه چاره شد

چادر به پای مادر سادات گیر کرد

افتاد روی خاک و دلش پر شراره شد

گفتند یک طرف زده سیلی ولی حسن

پیگیرِ جستجوی دوتا گوشواره شد

آخ مادر مادر مادر، از همین جا بریم كربلا،اربابمون امام حسین علیه السلام افتاد روی خاك،راوی میگه:گفتم حسین داره نفرین میكنه،صورتش رو خاك افتاده بود فقط دیدم لباش تكون میخوره،سرم رو پایین آوردم،دیدم داره میگه الهی رضاً به رضاك

ته گودال رفتی و دیدم

بین جنجال رفتی و دیدم

زخمی از حال رفتی و دیدم

آه، پا مال رفتی و دیدم

بدنت را محاصره کردند

خطبه خواندی و مسخره کردند

وسط یک حصار دوره شدی

بین مشتی سوار دوره شدی

تا که مثل شکار دوره شدی

بین صد نیزه دار دوره شدی

با دل تنگ خسته ات کردند

همه با سنگ خسته ات کردند

کوفه روی سر تو ریخته بود

خون بال و پر تو ریخته بود

نه فقط پیکر تو ریخته بود

گیسوی خواهر تو ریخته بود

بین گودال مادرت آمد

ای وای چه بر سرت آمد

 ای حسین......

.