روضه و توسل سنگین و جانسوز_شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها_استاد حاج منصور ارضی

دفن شد زهرا شبانه

مرتضی آمد به خانه

*خدا رحمت کنه مرحوم رنجی رو ... پیرمردها یادشونه ...*

دفن شد زهرا شبانه

مرتضی آمد به خانه

زینبش در این بهانه

کإی پدر ، کو مادر ما؟

مادرِ غم پرور ما

زیر گِل خوابیده مادر

درد و محنت دیده مادر

دیدی که از فراغ تو بی بال و پر شدم

*زهرا جانم*

بین مدینه فاطمه جان٬ بی سپر شدم

دیگر صدای سرفه ی تو بین خانه نیست

جانت به لب رسید اگر جان به لب شدم

بعد از تو احترام علی را شکسته اند

*باید زخم زبان بخوری،تا بفهمی من چی میخونم ... منم باید بفهمم*

بعد از تو احترام علی را شکسته اند

زخمیِ طعنه های سرِ هر گذر شدم

*دیدی آخر علی از پا افتاد .... *

*....«لعنت به درب خانه ، که ازمن تو را گرفت»....*

یک لحظه خواب برد دو چشم تر مرا

دیدم به خواب باز دوباره پدر شدم

گفتن علی چه زندگیش خوب و خرم است

با چشم های شور مدینه نظر شدم

دست پیمبر آمد و تحویل دادمت

من از خجالت پدرت محتضر شدم

*آره ... وقتی کسی بالای قبر بدن رو میاره ... یه نفر، دو نفر میرن پائین ، جنازه رو میگیرم از محارم ... حسنین که کودکند ، عقب وایسادن ... اصحاب هم عقب ایستادند ... با اینکه دیگه وزنی نداشت ... روایت میگه مثل خیال شده بود ... آب شده بود ... روی دستش گرفت ... علی مونده چه جوری توی خاک قبر بذاره ... یه وقت دید دستهای پیغمبر نمایان شد ... *

*علی جان!بدن زهرامو به من بده ... **ماها میگیم ... اصلا پیغمبر گِله نمی‌کنه ... زهرا جان! ما داریم روضه میخونم ، شاید بتونیم اینطور بگیم ... پیغمبر فرمود این همان امانتی ست که من به دست تو دادم ... امیر المؤمنین فرمود : آقاجان ، یا رسول الله ... دخترت رو سؤال پیچ کن ... به من که از دردهای نگفت ...اینجا دستهای پیغمبر معلوم شد ... بدن نازنین فاطمه رو قبول کرد و روی خاک گذاشت ...اما کربلا یه جور دیگه شد ... دقت کنید ...چون حضرت توی گودال افتاده ... بدن پاره پاره س ... دیگه جا به جاش نکرد ... آروم حصیر با بوریا رو کشید زیر بدن ، بدن متلاشی نشه ... همون گودال رو کم کم خاک ریخت ... با انگشت سبابه روی خاک نوشت :« هذاٰ قَبرُ حُسَینُ ابنُ عَلی إبنِ أبیطالب ألذی قَتَلوهُ عَطشاٰناٰ ...»*

.