روضه و مناجات جانسوز_ویژه فاطمیه_شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها _سید مهدی میرداماد

گره فتاده به کارم گره گشایی کن

 *آقای من*

به یک نگاه،دلِ خسته را خدایی کن

*یه جوری این فاطمیه ناله کنید که دل امام زمان تسلی پیدا کنه" امام صادق فرمود خدا رحمت کنه اونی که برا مادر ما بلند گریه کنه،بلند ناله بزنه ..." با آقات هم ناله بشی مورد نگاهش و لطفش قرار می گیری*

آقاجان ...

دعای گوشه نشینان بلا بگردانت

مرا خلاص زداغ غم جدایی کن

*آقاجانم .... همه امیدم اینه فاطمیه بیاد من از جدایی واز فراق فاصله می گیرم"دلخوشیم اینه*

عزای فاطمه آمد سیاه پوشیدم

*من بعد محرم و سفر این پیراهنُ بوسیدم گذاشتم کنار ... تا رنگ و بوی فاطمیه اومد، تا صدای عزا و چاووش فاطمه آمد دوباره رفتم پیراهنمُ درآوردم*

 عزای فاطمه آمد سیاه پوشیدم

بیا و با دلِ بیچاره هم نوایی کن ...

به روضه های محرم به فاطمیه قسم

به پای بیرق هیئت مرا فدایی کن

*کیه که دلش نخواد فداییِ این اسم نشه؟؟ به یاد همۀ شهدا، وقتی اسم مادر میومد وسط ، همه سبقت می گرفتن برا رفتن ... مگه نشنیدی سر سبند یا زهرا دعوا بودِ تو جبهه ها ....خوشحالیشون ، ذوقشون ، نهایت آرزوشون این بود پشت پیرهنشون بنویسن:

میروم تا انتقام سیلیِ مادر بگیرم ..

مگه میشه فاطمیه بیاد ما یاد شهدا نکنیم ؟؟؟ فدات بشم بی بی جان ...*

به روضه های محرم به فاطمیه قسم

به پای بیرق هیئت مرا فدایی کن ...

*دل میدی چی میگم ببینم حقشُ ادا می کنی یا نه ...*

قسم به چادر خاکی قسم به روی کبود

مرا شهیدِ شهیدان کربلایی کن ....

یاصاحب الزمان بیا*

 بخوان انا ابن علی رابه صبح روزظهور

ضریحِ فاطمه را ظهر،رونمایی کن ...

*شنیدم اول جایی که میری مدینۀ مادرت زهراست ..."

مارم با خودت مدینه ببر ... قول میدم دست و پاگیرت نباشم ..." قول میدم منم باهات برا مادرت گریه کنم ... قول میدم وقتی رفتی کنار قبر پیغمبر ، وقتی صدا زدی مادرم رو به چه گناهی کُشتید؟؟ منم بلند بگم وای مادر ...قول میدم مستمع باشم تو روضه ت ...(نه مستمع معمولی) مگه نفرمود برا مادر ما بلند گریه کنید " قول میدم ...فقط شماهم یه قول به ما بده " ... یه جمله برا ما روضه بخوون آقاجان ...." روضه تم نمی خواد باز باشه " فقط یه بار بزن به سینه ت بگو وای مادر ...مادر مادر ...به قول آذری زبان ها ، میخوان بی بی رو صدا بزنن دستشونو مشت می کنن ، اینجوری صدا میزنن :آخ ... جوان نَنَه ...یارالی نَنَه ...یعنی مادرِ زخمیِ من ...یارالی نَنَه ..یارالی به کسی میگن که(الله اکبر)،یه موقع هست خودت رد میشی از کنار دیوار دستت می گیره  به یه میخی به یه چوبی رو دیوار خراش برمیداره ....... خودت داری رد میشی زخمی میشی .... به این نمیگن یارالی .... یارالی یعنی کسی که زخمیش کنن ...مادر ما باردار بین در و دیوار رفت ....داد بزن.....گفت برم پشت در شاید حیا کنن،شاید بگن این دختر پیغمبرِ ،شاید خجالت بکشن برگردن ...

علی بشین آقا ....رفت پشت در ... حیا نکردن ... خجالت نکشیدن ... چنان لگدی زدن .....سیدا فاطمیه باید سیاه بشن،کبود بشن ، زخمی بشن"به خدا فاطمیه سخت تر از محرمِ .... محرم انقد لطمه میزنی همه دو طرفِ صورتت کبودِ ...امام باقر فرمود: فاطمیه برا ما سخت ترِ ... تلخ ترِ ... آخه عاشورا اومدن برن طرف خیمه ها ابی عبدالله نزاشت،فرمود من هنوز زنده ام ،نفس دارم ،اگه دین ندارید آزاد مرد باشید...اما فاطمیه جلو چشم علی*

من ایستاده بودم

 دیدم که همسرم را

دشمن گهی به کوچه

گاهی به خانه میزد

گردیده بود قنفذ همدست با مقیره

او با قلاف شمشیر

وای مادر ...

.