حاج امیر عباسی- سینه زنی(زمینه)-حضرت معصومه سلام الله علیها

ای بانوی ِ مظلومه،فاطمه معصومه واژه های عشق و رحمت را تو منظومه ای شده از فیض وصل یار محرومه ای مقام تو خرد را سرِّ مكتومه دُخت ِ زهرای ِ قد كمان هستی عمه ی صاحب الزمان هستی فدای خاك ِ قدمت لطف و عطا و كرمت مبالغه نمی كنم، خود بهشته حرمت حرمت عرش خدا مكتبُ العلماء می خونیم همگی با شهداء بر لب ها زمزمه ای یاور ِ  همه ای كوثر ِ علی و فاطمه ای گویم به همه عالم به غم و سوز و آه حرمت بوی ِ مدینه میدهد والله كرمی كن بر من ِ دل خسته ی گمراه از گناه و معصیت افتاده ام در چاه بده راهم كه روسیاهم من سائل ِ یك نیمه نگاهم من گر چه اسیر نفسم و همیشه هم نشینشم ولی مُحب ِ علی و اولاد طاهرینشم گل ِ گلزار ِ ولا به حق ِ شهدا كن دعا كه بریم كرب و بلا صل الله علیك یا اباعبدالله بأبی أنت و اُمی یا ثارالله می دونم نوكری بلد نیستم می دونی اینقدا كه بد نیستم هر چی باشه گریه كنم هرچی باشه سینه زنم هر كجا كه مجلست به پاست یك پای ِ ثابتش منم سفره دار ِ كرمی سایه ِ سرمی مهربون تر از مادرمی

.