مناجات و توسل _ویژه فاطمیه_شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها_کربلایی محمد حسین پویانفر

تا که جان هست ، گدایم به عطایای حسن سرمه ی چشم ترم ، خاک کف پای حسن

مقصد سیر و سلوکم ، شده کوه کرمش غرق احسان شده ام ، در دل دریای حسن

مادرم خادمه ی مادر مظلومه ی او پدرم تعزیه دارِ غم بابای حسن

خوب رویان جهان مست مه طلعت او برده غارت دل من ، زلف چلیپای حسن

الدخیلم شده بر قاسم گلگون کفنش سر من باد فدای گل رعنای حسن

غصه هایش نتوانم که شمارش بکنم خم شد عالم کمرش ، از غم عظمای حسن

*بیاییم امشب گریه هامونو هدیه کنیم به پدران و مادرامون ... اونایی که محبت اهلبیت رو لقمه کردند به دهان ما گذاشتند ...  گوشت و پوستمون شده اهلبیت الحمدلله ...  انگار یه عده تو این شهر نمیدونن این ایام فاطمیه هست ....*

مادرم خادمه ی مادر مظلومه ی اوست پدرم تعزیه دارِ غم عظمای حسن

غصه هایش نتوانم که شمارش بکنم خم شد عالم کمرش از غم عظمای حسن

پیش چشمان حسن ، مادر او را کشتند آه مادر ، شده ورد لب شبهای حسن

گفت لایوم کیومک ، دم آخر به حسین ریخت زینب به هم از ذکر حسین وایِ حسن

.