خدا نیاد اون روزی كه ،دلم زگریه سیر بشه

خدا نیاد اون روزی كه ،دلم زگریه سیر بشه

به جای عشق فاطمه،جای دیگه اسیر بشه

بیان برا عیادت مریضه ی علی برین

می ترسم آی گریه كنا، خدا نكرده دیر بشه

آخه كسی تو مدینه، سراغش و نمی گیره

امام اون خونه نشین، خودش به مهنت اسیره

میون بستر افتاده ،بارنگ و روی پریده

بلای عشق حیدرو ،با دل و با جون خریده

نفس نفس كه میزنه،خون می آد از زخم سینه اش

خدا علی چی می كشه،اون رو به قبله خوابیده

علی دل خسته اگه،روی كبود و نبینه

ولی صدای سیلی رو ،میون كوچه شنیده

یا زهرا یازهرا