مظلومه زهرا

آهسته می گوید علی، با آه و زاری

  ای شهر پیغمبر دگر زهرا نداری

 جان داده تنها، مظلومه زهرا (2)

اُم لائمه چـــشم خــــود بر هم نهاده

 دست خدا با این خبر از پا فتاده

جان داده تنها، مظلومه زهرا (2)

از غربت مولا بود هر جــا سخنها

 شد کُشته تنها یاورش تنهای تنها

 جان داده تنها، مظلومه زهرا (2)

یــــــــا رحمة للعالمین حقت ادا شد

در خــانهُ آتش زده، زهرا فدا شد

جان داده تنها، مظلومه زهرا (2)

مظلومه بیمار عــلی دردش دوا شد

وقت ملاقات اَجل حاجت روا شد